«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Սիմոն Ճուլարտեան (20 Հոկտեմբեր 1811, Կարին, Թուրքիա – 14 Փետրուար 1884, Վենետիկ, Իտալիա), հայ բանահաւաք, բանասէր։ Մխիթարեան միաբանութեան անդամ։ Խմբագրած եւ հրապարակած է հայկական («Առածք ազգայինք», 1880) եւ տաճկական (թուրք. «Տաճկական առածք», 1882) առած-ասացուածքներու ժողովածուները։ Հայկական առածներու ժողովածուն կը ներկայացնէ Կոստանդնուպոլսոյ, Վանի, Կարինի, Ալաշկերտի, Ջուղայի, Երեւանի, Թիֆլիսի, Ղրիմի խօսուածքներով՝ 4000 առած-ասացուածք, որոնք հեղինակի գրառումներն են, ինչպէս նաեւ տպագիր այլ աղբիւրներէ քաղուած նիւթեր (Անանիա վարդապետ, Միքայէլ Միանսարեանց, Խաչատուր Աբովեան, Խոջոյեան)։ Ժողովածուն համառօտելով 1888 թուականին ֆրանսերէն եւ անգլերէն թարգմանած է Գէորգ Պայեանը։ Ճուլարտեանի տաճկական առածներու ժողովածուն գերազանցապէս հեղինակի գրառումներն են՝ տպագրուած հայատառ թուրքերէնով (շուրջ 4500 գրառում)։