«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Գրիգոր Յակոբ Զամպաքճեան (6 Փետրուար 1889, Քոնսթանցա — 18 Փետրուար 1962, Պուխարեստ), հայ հանգանակիչ, արուեստաբան։ Ռումանիոյ ակադեմիոյ թղթանդամ (1948)։ Ռումանիոյ եւ արտասահմանի մէջ գնած է արուեստի բազմաթիւ գործեր, հիմնած է «Զամպաքճեան» թանգարանը։
Ծնած է Ռումանիոյ Քոնստանցա քաղաքը։ 1948-ին եղած է Ռումանիոյ ակադեմիոյ թղթակից անդամ։ 1947-ին Զամպաքճեանի հաւաքածոյին հիման վրայ, Պուխարեստի մէջ ստեղծուած է անոր անուան պետական թանգարան (այժմ՝ Արուեստի գործերու թանգարանի Զամպաքճեան բաժին)։
Հեղինակ է «Արուեստի էջեր» (1943), «Նիքոլայէ Կրիկորեսքու» (1946), «Մի արուեստասէրի նշումներ» (1957) եւ այլ աշխատութիւններու։ Եղած է Պուխարեստի «Հայ մշակոյթի տան» առաջին նախագահը, աշխատակցած է «Անի» ռումաներէն հայագիտական հանդէսին, յօդուածներ գրած է հայկական ճարտարապետութեան եւ կիրառական արուեստի մասին։ Խորհրդային Հայաստանին նուիրած է XVI—XIX դարերու ֆրանսական եւ ֆլամանտական նկարիչներու գործեր։