«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Եկատէրինա Միխայիլ Դուրեան-Արմէնեան (Դանդուրեան, 28 Օգոստոս 1885, Թիֆլիս, Ռուսական կայսրութիւն – 6 Մայիս 1969, Երեւան, ՀԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասանուհի։ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1947), հայ խորհրդային դերասան Արմէն Արմէնեանի կինը:
Բեմական արուեստին սկսած է 1903 թուականին Պաքուի մէջ։ 1914 թուականին եղած է Մոսկուայի Գեղարուեստական թատրոնի ազատ ունկնդիր։ Հանդէս եկած է Աբէլեան-Արմէնեան թատերախումբին մէջ։ Ամուսնոյն՝ յայտնի դերասան եւ բեմադրիչ Արմէն Արմէնեանի հետ շրջագայած է Անդրկովկասը եւ արտասահմանեան զանազան բնակավայրեր, ուր կ’ապրէին բազմաթիւ հայեր (Պուլկարիա, Եգիպտոս, Իրան): 1932-էն աշխատած է Կիւմրիի Վարդան Աճեմեանի անուան պետական թատրոնին մէջ:
Դերերէն՝
Մարգարիտ՝ Ա. Շիրվանզադէի «Պատուի համար», Էփեմիա՝ Գ. Սունդուկեանի «Պեպօ», Ժագլին՝ «Անյայտ կին», Սալոմէ՝ Գ. Սունդուկեանի «Էլի մէկ զոհ», Արքայամայր՝ «Երկիր հայրենի», Մարիա Փետրովնա՝ «Փառք», Սոնա՝ Ա. Շիրվանզադէի «Պատուի համար»,Արմէնուհի՝ Ա. Շիրվանզադէի «Չար ոգի», Ժաննա դ’Արկ՝ Ֆ. Շիլլերի «Օռլեանի կոյս», Նորա՝ Հ. Իբսենի «Նորա», ֆրու Ալուինկ՝ Հ. Իբսենի «Ուրուականներ», Անանի՝ Գ. Սունդուկեանի «Էլի մէկ զոհ», Սալոմէ՝ Գ. Սունդուկեանի «Քանդած օճախ»
