Նկարի մէջի կաղնին աւելի քան 40 տարեկան էր, երբ Մոցարտը 8 տարեկան էր։
Այս ծառը 50 տարեկան էր, երբ արտօնագրուեցաւ առաջին շոգեմեքենան։
Այս ծառը 180 տարեկան էր, երբ Ռայթ եղբայրները թռցուցին իրենց առաջին մեքենական ինքնաթիռը:
Երբ այս ծառը աւելի քան 300 տարեկան էր, անոր զոհաբերեցին ճանապարհներու կառուցման համար (Անգլիայի Լեմինկթըն և Քենիլվորթ քաղաքներու միջև. Լուսանկարին մէջ տեսնել, ծառը չկտրելու համար պայքարող անձին տխրութիւնը):
Առանց հարցնելու խնդրոյ առարկայ կաղնիին, խլեցին անոր կեանքի իրաւունքը։
Մարդը անյագ, ամբարտաւան ու անհոգի հրէշ է երբեմն։ Մարդ արարած կոչուող էակը երբեմն կը վարուի այնպէս մը, որ իբր այս գեղեցիկ Երկիր մոլորակը միայն իրեն կը պատկանի…։
***
Նոյն վերաբերմունքը օրերս կը դրսեւորուի մեծն Թամանեանի հեղինակած Երեւանի փողոցներուն վրայի հինաւուրց ծառերուն նկատմամբ, Երեւանի քաղաքապետութեան գլուխը անցած անհայրենիք իշխանիկներուն կողմէ…:
Անխնայ զոհաբերելու նոյն վերաբերմունքը, պատմական թիւրիմացութեան մը իբրեւ արդիւնք՝ մեր Հայրենիքին ղեկավարութիւնը զաւթած այսպէս կոչուած իշխանութեան կողմէ, հանդէպ մեր մատաղ սերունդին ու արիւնով պահուած հայրենի մեր հողերուն:
Այսքանով բաւարարուիմ այսօր, որովհետեւ ալ խօսքեր չկան ըսելու բացի անողորմ անէծքէ:
ՍԵՒԱԿ ՅԱԿՈԲԵԱՆ
