Ստեփան Մելիքսեթի Աղաճանեան (դեկտեմբերի 16, 1863, Շուշի – դեկտեմբերի 13, 1940, Երեւան), հայ դասական գեղանկարիչ, ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ։
Աղաճանեան ծնած է դերձակի ընտանիքի մէջ։ Կրթութիւնը ստացած է Շուշիի թեմական դպրոցին (1872-1881) եւ ռուսական ռէալական ուսումնարանին մէջ (1881-1884)։ 1884ին կը մեկնի Պաքու, 1886ին՝ Ֆրանսիա։
Հիմնաւոր նկարչական կրթութիւնը ստացած է 1886-1890 Մարսէյի նկարչական սթիւտիոյին մէջ, ապա Փարիզի Ժյուլիանի ակադեմիային մէջ 1897-1900:
1900ին կը վերադառնայ Շուշի, 1902-1904 կ՛աշխատի Պաքուի մէջ, ապա տեղափոխուած է Տոնի Ռոստով, ուր մինչեւ 1921 ստեղծագործած եւ նկարչութիւն դասաւանդած է հանրակրթական դպրոցներու ու Պետական նկարչական սթիւտիոյին մէջ։
Ստեփան Աղաճանեան 1921ին կը վերադառնայ Հայաստան։ 1922-1929 կը պաշտօնավարէ գեղարուեստա-արդիւնաբերական հիմնարկին (այժմ՝ Երեւանի Փանոս Թերլեմեզեանի անուան գեղարուեստի պետական գոլէճ) իբրեւ գեղանկարչութեան դասատու։ 1938ին կ՛արժանանայ ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ կոչման, 1939ին կը պարգեւատրուի Աշխատանքային կարմիր դրօշի շքանշանով։ Կը մահանայ 1940 դեկտեմբերի 13-ին։