Ռոպըրթ Գոխ (գերմ.՝ Heinrich Hermann Robert Koch, դեկտեմբերի 11, 1843, , Գլաուստալ-Զելերֆելտ, Գերմանիա – մայիսի 27, 1910, Պատեն, Գերմանական կայսրութիւն), գերմանացի մանրէաբան, մանրէաբանութեան եւ համաճարակաբանութեան հիմնադիրը։
Գոխը 1866ին աւարտած է Կէօթինկենի համալսարանը։ 1885-1891 եղած է Պեռլինի համալսարանի փրոֆէսէօր, միաժամանակ՝ Հիկիէնայի հիմնարկին, 1891-1904 վարիչ հիւանդութիւններու հիմնարկի (յետագային կոչուած է Գոխի անունով) տնօրէն։ Բացայայտած է վարակիչ հիւանդութիւններու յարուցիչները եւ մշակած է անոնց դէմ պայքարի միջոցները։ Առաջին անձն որ ստացած է սիպիրախտի մաքուր մանրէախումբը։ 1882ին յայտնաբերած է թոքախտի հարուցիչը։ 1890 ին ստացած է թոքախտի մանրէին պատրաստուկը, եւ օգտագործած է զայն թոքախտի բուժման նպատակով։ Ներկայիս պատրաստուկը կը կիրառուի միայն ախտորոշիչ նպատակով։ Քոլերա հիւանդութիւնը նաեւ կը կոչուէր «Գոխի ստորակէտ»: Մշակած է մանրէաբանական հետազօտութիւններու, վարակազերծման շարք մը եղանակներ։ 1905ին թոքախտի ուսումնասիրման համար արժանացած է Նոպելեան մրցանակի։
Որպէս ռազմադաշտային բժիշկ՝ աշխատած է ֆրանս-բրուսական պատերազմի ժամանակ, որ հրահրած էր Բրուսիայի գանցլըր Օդդօ ֆոն Պիզմարգը:
