«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Վասիլ Յակոբի Խաչատրեան (30.9 (12.10).1882, Ալեքսանդրապոլ (այժմ՝ Գիւմրի) – 1937), Անդրկովկասի յեղափոխական շարժման մասնակից։ Կոմկուսի անդամ 1900էն։ 1898ին ընտանիքով կը տեղափոխուի Թիֆլիս։ 1904-ին բանտարկուած է անօրինական գրականութիւն տարածելու համար։ 1909ին Թիֆլիսի մէջ կը բանայ դերձակի արհեստանոց, որ կը դարնայ համայնավարներու գաղտնի հաւաքատեղի։ 1913ին Ս. Սպանդարեանի, Ե. Ստասովայի հետ կը դատապարտուի ցմահ աքսորի։ 1917ին Սիպիրէն կը վերադառնայ Անդրկովկաս եւ յեղափոխական աշխատանքի կը ղրկուի Ախալցխա։ 1919ին Ռոստովի մէջ յեղափոխական աշխատանք կը ծաւալելէ հայ գաղթականներու շրջանակներուն մէջ։ 1920ին կ՛ընտրուի Ռոստովի քաղաքային կոմիտէի կազմին մէջ եւ Նոր Նախիջեւանի հեղկոմի անդամ։ 1921-1937 թուականներուն կուսակցական-պետական աշխատանք կը կատարէ Հայաստանի , ապա՝ Վրաստանի մէջ ։
