«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ –Իւան Սերգեյի Տուրգենեւ (նոյեմբեր 9, 1818, Օրեօլ, Օրեօլի նահանգ, Ռուսական կայսրութիւն – սեպտեմբերի 3, 1883, Բուժիւալ, Ֆրանսա), ռուս իրապաշտ գրող, բանաստեղծ, հրապարակախօս, թատերագիր, թարգմանիչ։ Ռուս գրականութեան դասականներէն է, Պետերսպուրկի գիտութիւններու կայսերական ակադեմիայի ռուսերէնի գծով թղթակից անդամ, Օքսֆորտի համալսարանի պատուաւոր դոկտոր (1879)։ Հեղինակ է վէպերի, վիպակների եւ պատմուածքների։
Տուրգենեւի ստեղծած գեղարուեստական համակարգը ազդեցութիւն ձգած է 19-րդ դարու երկրորդ կէսի ոչ միայն ռուս, այլեւ՝ արեւմտաեւրոպական վէպի բանաստեղծական արուեստի վրայ։ Իւան Տուրգենեւ առաջինը ռուս գրականութեան մէջ սկսաւ ուսումնասիրել «նոր մարդու»՝ վաթսունականի անձը, անոր բարոյական յատկանիշները եւ հոգեբանական առանձնայատկութիւնները: Անոր շնորհիւ ռուսերէն լեզուին մէջ սկսաւ լայնօրէն կիրառուիլ «նիհիլիստ» եզրը: Ան ռուս գրականութեան եւ թատերագրութեան քարոզիչն էր Արեւմուտքին մէջ։
Իւան Տուրգենեւի ստեղծագործութեան ուսումնասիրութիւնը Ռուսիոյ հանրակրթական դպրոցական ծրագիրներուն պարտադիր մասը կազմած է։
