«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ -Լեւոն (Լաւրենտի) Ոսկանի Ադեան (օգոստոսի 30, 1940, Չլդրան, Քարուաճառի շրջան, ԱԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ արձակագիր, թարգմանիչ, հրապարակախօս, հասարակական գործիչ: ԽՍՀՄ, Ռուսաստանի Դաշնութեան, Հայաստանի, Ամերիկայի հայ գրողներու եւ ԼՂՀ գրողներու միութիւններու անդամ։
Ծնած է ԼՂԻՄ Մարտակերտի շրջանի Չլդրան գիւղին մէջ։ Հարեւան Առաջաձոր գիւղի: Միջնակարգ դպրոցը աւարտելեն յետոյ աշխատած է Սումգայիթի խողովակագլանման գործարանին մէջ որպէս թթուածնային արտադրամասի պատասխանատու։ Ուսանած է Ազրպէյճանի Վ. Ի. Լենինի անուան պետական մանկաւարժական հիմնարկին պատմաբանասիրական բաժնին եւ Երեւանի պետհամալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի լրագրութեան բաժնին մէջ։ Շուրջ 25 տարի՝ 1964ի նոյեմբերէն սկսեալ աշխատած է Պաքուի մէջ հրատարակուող «Գրական Ազրպէյճան» հանդէսին մէջ, սկզբը, որպէս արձակի բաժնի վարիչ, 1977էն՝ բաժիններու վարիչ։ 1979-1981 եղած է հանդէսի գլխաւոր խմբագրի պաշտօնակատարը։ Եղած է այդ հանդէսի խմբագրական կազմի անփոփոխ անդամը, Ազրպէյճանական ՍՍՀ մամուլի պետական կոմիտէի խմբագրական խորհուրդի անդամ, «Արմեանսկի վեստնիկ» շրջանային թերթի գլխաւոր խմբագիր, Պեատիգորսկ քաղաքի հայկական համայնքի նախագահի տեղակալ:
Հեղինակ է ինքնուրոյն ու թարգմանական աւելի քան երեսուն արձակ գիրքերու:
Ազրպէյճաներէնով լոյս տեսած են անոր «Ձորով մի գետ է հոսում» (Պաքու, 1977), «Լեռների մարդը» (Պաքու, 1981), «Յաւերժական վերադարձ» (Պաքու, 1984), «Ձորի տունը» (Պաքու, 1985) ։
Գիրքերը լոյս տեսած են նաեւ այլ լեզուներով:
Պաքուի 1990ի հայոց եղեռնէն ետք տարագրուած է Ռուսաստան, ուր ապրած է մինչեւ իր մահը:
