«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Արտեմ Ալիխանեան (24 Յունիս, 1908, Թիֆլիս)-(25 Փետրուար, 1978, Մոսկուա) Բնագէտ, բնագիտական եւ ուսողութեան գիտութիւններու դոկտոր (1940), փրոֆէսոր (1942), ԽՍՀՄ ԳԱ թղթակից անդամ (1946), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1943), ՀԽՍՀ գիտութեան վաստակաւոր գործիչ (1967), ԽՍՀՄ Պետական (1941, 1948) եւ Լենինեան (1970) մրցանակակիր։
Աւարտած է լենինկրատի համալսարանը (1931)։ 1943-1973 թուականներուն՝ Երեւանի բնագիտութեան հիմնարկի տնօրէն։ Աշխատութիւնները կը վերաբերին միջուկային բնագիտութեան, տիեզերական ճառագայթներու եւ տարրական մասնիկներու բնագիտութեան, արագացուցիչներու տեսութեան եւ ստեղծման։
1942 թուականին եղբօր Աբպահամ Ալիխանովի հետ հիմնադրած է Արագածի տիեզերական ճառագայթներու հետազօտման կայանը, յայտնաբերած է լիցքաւորուած մասնիկների «նեղ» հեղեղները (1943)։ Եղբայրները փորձարարական հետազօտութիւններու հիման վրայ առաջինն են, որոնք նշած են (1946) տարրական նոր մասնիկներու գոյութիւնը տիեզերական ճառագայթներուն մէջ։
Արտեմ Ալիխանեանի նախաձեռնութեամբ ու ղեկավարութեամբ՝ Երեւանի մէջ ստեղծուած է կոշտ կիզակէտումով բրոթոնային (proton) առաջին արագացուցիչը։ Մեծ ուժանիւթով տարրական մասնիկներու ուսումնասիրութեան համար Արտեմ Ալիխանեանը ստեղծեց նաեւ բազմաթիւ սարքեր։
