«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Տիգրան Պետրոսեան (17 Յունիս, 1929, Թիֆլիս)-(13 Օգոստոս, 1984, Մոսկուա)
Փիլիսոփայական գիտութիւններու թեկնածու, ճատրակի կրկնակի ախոյեան, գրող եւ լրագրող
Կոչուած է «Երկաթէ Տիգրան»՝ իր գրեթէ անխորտակելի պաշտպանութեան համար։
Տիգրան Պետրոսեան ճատրակով սկսած է զբաղիլ 1940-ական թուականներէն, Թիֆլիսեան «Պիոնէրներու պալատ»-ին մէջ, ուր իր վարպետութիւնը կատարելագործած է Արչիլ Էբրալիձէի գլխաւորութեամբ։
Առաջին յաջողութիւնները արձանագրած է Համամիութենական պատանեկան մրցոյթներուն։ 1949 թուականին Հայաստանի մէջ տեղի ունեցած մրցոյթի եզրափակիչին գրաւած է 16-րդ տեղը։ Մոսկուա տեղափոխուելէն ետք հիանալի արդիւնքներու հասած է։
1950 թուականին ԽՍՀՄ մրցոյթին զբաղեցուցած է 3-րդ տեղը։
1951 թուականի մրցոյթին ցուցադրած է խաղի վարպետութիւն (2-3-րդ տեղեր) եւ 1952 թուականի միջփնջային մրցաշարին մասնակցելու իրաւունք նուաճած։ Այդ մրցոյթին նոյնպէս բաժնած է 2-3-րդ տեղերը։ Այդ ժամանակէն սկսեալ՝ աշխարհի առաջնութիւններու անփոփոխ մասնակից եղած է։
1963 թուականին նուաճած է աշխարհի ախոյեանի կոչումը։
1966 թուականին պահպանած է շախմատի աշխարհի ախոյեան կոչումը։
1984 թուականէն ի վեր «Շախմատիստի կեդրոնական տուն»-ը կը կրէ ճատրակի աշխարհի 9-րդ ախոյեան Տիգրան Պետրոսեանի անունը։
