«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Գուրգէն Ջանիբեկեան (Տէր-Խաչատրեան)
(Մայիս18, 1897, Երեւան-Սեպտեմբեր 27, 1978, Երեւան)
Հայ խորհրդային թատրոնի եւ շարժանկարի դերասան, ԽՍՀՄ ժողովրդական արուեստագէտ (1967), ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի դափնեկիր (1952)։
Գուրգէն Ջանիբեկեան 1917-ին աւարտած է Երեւանի ուսուցչական ռուսական ճեմարանը, 20 տարեկանէն ելոյթներ ունեցած է սիրողական թատերախմուբերու մէջ։
1924 թուականին Երեւանի առաջին պետական թատրոնի (այժմ՝ Սունդուկեանի անուան թատրոն) դերասան էր (1965–1967 թթ.՝ նաեւ տնօրէն)։ 1940-1949 թթ. եղած է Հայկական թատերական ընկերութեան առաջին նախագահը։ 1947-1949 թթ. դասաւանդած է Երեւանի թատերական հիմնարկէն ներս։
Ջանիբեկեանը Գրիգոր աղայի կերպարի (Վ. Փափազեանի «Ժայռ») լաւագոյն մարմնաւորողն էր խորհրդահայ բեմին. այդ դերակատարումը իր կատարելութեամբ մտած է հայ թատրոնի պատմութեան գոհարներու շարքը։
Անոր արուեստին բնորոշ էր յամառ ու անկոտրում բնաւորութեամբ կերպարներու սոցիալ-կենցաղային ճշգրիտ ու ցայտուն վերարտադրութիւնը. «հակառակորդ» դերերու լաւագոյն մեկնաբաններէն էր։ Բեմադրած է փիեսներ Սունդուկեանի անուան թատրոնի մէջ (Ալեքսանտր Օսդրովսկիի «Անօժիտը», «Վարդանանքը»՝ ըստ Դերենիկ Դեմիրճեանի)։ Կատակերգական դերերու մէջ Ջանիբեկեանը հակուած է երգիծանքի սուր շեշտադրումներու։
Ջանիբեկեան հեղինակ է բեմաւորումներու (ոչ բեմական գրական երկի յարմարեցումը բեմի պահանջներուն), թարգմանութիւններու, «Բարեկամներիս մասին» (1965) եւ «Իմ աշխարհից» (2 գիրքով, 1977–1980 թթ.) յուշերու գիրքերու։
Ջանիբեկեանը ձայնասփիւռի եւ հեռատեսիլային բեմադրութիւններու մէջ խաղացած է շուրջ 100 դեր։ Անոր անունով Երեւանի մէջ կոչուած է փողոց։
