«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Անդրանիկ Ղազարեան (ծնած է 1904 թուականի Մայիս 14-ին, Շուշի, մահացած է 1992 թ. Յունուար 18-ին Ուքրանիա), խորհրդային բանակի Զօրավար-հրամանատար, Սովետական Միութեան հերոս։ ՍՄԿԿ անդամ 1927 թուականէն։
Աւարտած է Երեւանի Ա․ Միասնիկեանի անուան զինուորական դպրոցը, ապա ծառայած է 76-րդ հայկական զօրամասի մէջ, նախ՝ որպէս դասակի, ապա՝ վաշտի հրամանատար, զօրամասի բաժնի պետ, գունդի հրամանատար։ 1938—1939-ին եղած է Երեւանի համալսարանի աշխատակից, որպէս ռազմագիտութեան ամպիոնի վարիչ, ապա՝ դասախօս։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անոր հրամանատարութեամբ գործող հրաձգային գունդը մասնակցած է բազմաթիւ բնակավայրերու ազատագրման։ Ցուցաբերած խիզախութեան համար ՍՍՀՄ Գերագոյն Սովետի Նախագահութեան հրամանագրով Ղազարեանին շնորհուած է Սովետական Միութեան հերոսի կոչում։
1945 թուականի Օգոստոսին Ղազարեան մասնակցած է Մանջուրիայի ազատագրման եւ նշանակուած խորհրդային հրամանատարութեան ներկայացուցիչ Հարաւային Մանջուրիայի մէջ։ Հայրենական մեծ պատերազմէն ետք Ղազարեան աւարտած է Մ․ Վ․ Ֆրունզէի անուան ռազմական, կաճառին կից հրամանատարական կազմի դասընթացները եւ աշխատած որպէս միաւորման հրամանատարի տեղակալ։ 1955-էն Ղազարեանի պահեստի Զօրավար-հրամանատար է։ Պարգեւատրուած է Լենինի 2, Սուվորովի 2-րդ աստիճանի 3, Կարմիր դրօշի 5 եւ շքանշաններով։
