«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Պենիթօ Փերեզ Կալտոս (սպ.՝ Benito Pérez Galdós, 10 Մայիս 1843, Լաս Փալմաս տը Կրան Քանարիա, Սպանիա – 4 Յունուար 1920, Մատրիտ, Սպանիա), սպանացի իրապաշտ գրող, սպանական գրականութեան մէջ քննադատական իրապաշտութեան ներկայացուցիչ։ Թագաւորական ակադեմիայի անդամ (1897): Մօտ 80 վէպերու հեղինակ է։ «Ոսկեայ շատրուան» (1870), «Կտրիճը» (1871) վէպերուն մէջ պատմած է 19-րդ դարու սպանական առաջին յեղափոխութիւններուն մասին։ 1873-1912 թուականին գրուած վէպերը ամփոփուած են «Ազգային դրուագներ» (հ․ 1-46) հերոսապատումին մէջ եւ նուիրուած են Սպանիոյ պատմութեանը՝ Թրաֆալկարի ճակատամարտէն (1805) մինչեւ (1868-74) յեղափոխութեան պարտութիւնը։ «Տոնիա Փեր-ֆեքթա» (1876) եւ այլ վէպերու առանցքը կը կազմեն կալուածատիրական ուժերու քննադատութիւնը եւ միջնադարեան բարքերը:
Փերես Կալտոս սկզբնաւորած է սպանական ընկերային տրաման («Էլեքթրա», 1901): Իր ոճին առանձնայատուկ գիծերէն է հրապարակախօսական սրութիւնը։ Նշանակալի ազդեցութիւն ունեցած է սպանական իրապաշտ վէպի զարգացման վրայ:
