«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Արշալոյս Յարութիւն Պապայեան (27 Դեկտեմբեր 1906, Խդրանց, Սիւնիքի մարզ, Հայաստան, ԽՍՀՄ – 30 Յուլիս 1990, Երեւան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ գրականագէտ, բանասիրական գիտութիւններու դոկտոր, փրոֆէսոր (1965), ՀԽՍՀ գիտութեան վաստակաւոր գործիչ (1967), ԽՍՀՄ գրողներու միութեան անդամ 1947 թուականէն։
Ծնած է Զանգեզուրի Խդրանց գիւղը։ 1918 թուականին ընտանիքով տեղափոխուած է Աստրախան, այնտեղէն՝ Պաքու, ուր սորված եւ 1925 թուականին աւարտած է Պաքուի Յովհաննէս Թումանեանի անուան թիւ 22 հայկական միջնակարգ դպրոցը, 1929 թուականին՝ Երեւանի համալսարանի պատմագրական բաժինը։ Այնուհետեւ վերադարձած է Պաքու եւ հայոց լեզու եւ գրականութիւն դասաւանդած է Վ. Ի. Լենինի անուան հանրակրթական միջնակարգ ուսումնական հաստատութեան մէջ։ 1937-1938 թուականներուն հայ գրականութիւն դասախօսած է Ազրպէյճանի Վ. Ի. Լենինի անուան մանկավարժական հիմնարկի հայկական բաժնէն ներս, 1938 թուականէն՝ Երեւանի Խաչատուր Աբովեանի անուան հայկական մանկավարժական հիմնարկին մէջ։ 1938-1945 թուականներուն եղած է Երեւանի Խ. Աբովեանի մանկավարժական հիմնարկի բանասիրական բաժնի ղեկավարը, 1939-1951 թուականներուն՝ հայ գրականութեան ամպիոնի վարիչը, 1960-1964 թուականներուն՝ հիմնարկի փոխնախագահը։ Դասախօսական աշխատանքին զուգընթաց 1944-1948 թուականներուն եղած է «Գրական թերթ»ի խմբագիրը։ 1963 թուականին «Պերճ Պռօշեան» թեմայով ատենախօսութիւն պաշտպանած եւ ստացած է բանասիրական գիտութիւններու դոկտորի աստիճան։
