«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ – Բաղիշ Արշակ Յովսէփեան (18 Հոկտեմբեր 1922, գ. Ներքին Ալուչալու (այժմ՝ գ. Արծուանիստ) – 10 Փետրուար 2004, Երեւան), հայ արձակագիր։
Ծնած է Հայաստանի Մարտունիի շրջանի (Գեղարքունիքի մարզ) Ներքին Ալուչալու (այժմ՝ Արծուանիստ) գիւղը։ Դպրոցը աւարտելէ ետք 1938-1940 թուականներուն ուսուցչութիւն ըրած է հայրենի գիւղին մէջ, 1940-1943 թուականներուն ծառայած է խորհրդային բանակին մէջ, մասնակցած է Հայրենական մեծ պատերազմին: Վերադառնալէ ետք որոշ ժամանակ աշխատած է Մարտունիի շրջանային թերթին մէջ։ 1950 թուականին աւարտած է ԵՊՀ բանասիրական բաժինը։ 1950 թուականէն պատասխանատու աշխատանք կատարած է Հայաստանի Գրողներու միութեան, ինչպէս նաեւ «Գրական թերթ»ի ու «Սովետական գրականութիւն» ամսագրի խմբագրութիւններուն մէջ, վարած է ՀԳՄ Սեւանի աւազանի բաժանմունքի պատասխանատու քարտուղարի պաշտօնը:
Յովսէփեանի հոգեբանական իրապաշտ բնոյթի գործերուն մէջ արտացոլուած են ծննդավայրը, պատերազմն (որուն մասնակիցն էր) ու յետպատերազմեան տարիները («Սեւան», 1958, պատմուածքներ, «Սերմնացանները չվերադարձան», 1962, վէպ, «Դու հասկացա՞ր ինձ», 1971, վէպ):
