*ՍԵԼԱՆԱ ՊԱՏԱԼԵԱՆ*
Ինչո՞ւ են նահանջում ազնիւ նպատակները:
Պէյրութում երեք տարի առաջ Վերժին եւ Կարօ Աբրահամեանների նախաձեռնութեամբ սկիզբ դրուեց «Փթիթ» մանկապատանեկան հանդէսի հրատարակութեանը: Շնորհիւ խանդավառութեան եւ նուիրուածութեան, հիմնադիրները կարողացել են ներկայիս տպագիր մամուլի դժուարութիւնները յաղթահարելով` ապահովել հրատարակման հնարաւորինս կանոնաւոր պարբերականութիւնը: Եւ ոչ միայն. ցայսօր լոյս տեսած հանդէսի բոլոր 10 համարները պահպանել եւ կատարելագործել են տպագրական ու բովանդակային բարձր չափանիշները` աշխատուած, կազմուած, խմբագրուած են միեւնոյն նախանձախնդիր վերաբերմունքով, սիրով եւ ուշադրութեամբ:
Մանուկների եւ պատանիների ժամանակակից հետաքրքրութիւնների բազմազանութիւնն ու առաջադիմութիւնը, յատկապէս էլեկտրոնային խաղային ճարտարարուեստի բերած գրաւչութիւնը նկատի առնելով` մանկապատանեկան տպագիր պարբերաթերթերից առաւել ջանքեր են պահանջւում այսօր, եթէ ոչ մրցակցելու, ապա գոնէ իրենց արտադրանքը հետաքրքրական դարձնելու համար: Դժուար խնդիր. պէտք է ասել սակայն` «Փթիթ»-ին յաջողուել է իրականացնել դա:
Գունային վառ, ճաշակաւոր կ՚ոնտրաստային լուծումները, գեղարուեստական տպաւորիչ ձեւաւորումը, բարձրորակ տպագրութիւնը, եւ ի հարկէ ամէնից կարեւորը` ուշագրաւ բովանդակութիւնը, այն է` երեխաների մտածողութեան զարգացմանն ուղղուած խաղի ձեւով մշակուած լեզուական-քերականական, թուաբանական, տրամաբանական վարժութիւններ, բառախաղեր, խաչբառեր, մտքի ճկունութեան լաբիրինթոսներ, հանելուկներ, հումորներ եւ ի հարկէ ընթերցանութեան բնագրեր` հիմքում դաստիարակչական, ոչ բարոյախրատական- վանողական բնոյթի, այլ յորդորներ` կեանքի զանազան իրավիճակներում աւելի ճկուն, աւելի խելացի վարքագծի մշակման նպատակով, այս ամէնը պարբերաթերթը դարձրել են ճանաչուած եւ սիրուած ոչ միայն Սփիւռքում, այլեւ Հայաստանում:
Օգտակար է առողջապահութիւն բաժինը` երեխաների մօտ աւելի տարածուած հիւանդութիւնների մասին եւ դրանք կանխարգելելու մատչելի խորհուրդներով: Ուշարժան է նաեւ իւրաքանչիւր համարի խմբագրականի յատուկ ուղղուածութիւնը, եւ վերջապէս յայտնի բան է սփիւռքահայ իրականութեան մէջ մատաղ սերնդի ազգանպաստ, հայապահպան դաստիարակութեան նշանակութիւնը նրանց ողջ կեանքի համար, ինչին անկասկած իր նպաստն է բերում մանկապատանեկան այս պարբերականը:
«Փթիթ»ի վերջին` 10-րդ յոբելեանական համարը ստացած օրերս` նախորդների պէս հարուստ եւ գրաւիչ բովանդակութեամբ ու ձեւաւորումով: Խմբագրականից տեղեկանում ենք, որ չնայած խմբագիրների տքնաջան աշխատանքին, հայկական մի քանի վարժարանների մասնակի կամ ամբողջական քաջալերանքին, որոշ ազգային գործիչների եւ հարազատների նիւթական նպաստին, հնարաւոր չի եղել ապահովել թերթի կանոնաւոր հրատարակումը: Այս համարը լոյս է տեսել Մեծ պահքի սկզբներին, մինչ այդ սփիւռքահայ մամուլը յօդուածներով ահազանգել է պարբերաթերթը դադարեցնելու մասին, որի պատճառները ժամանակին որքան բնորոշ, նոյնքան անընդունելի են, մանաւանդ այսպիսի օգտակար հրատարակութիւնների պարագայում, երբ կայ նուիրում եւ անկեղծ հոգածութիւն: Սկզբնական այսպիսի որոշման խմբագրակազմին մղել է, ինչպէս գրուած է` «Արեւմտահայերէնի փրկութեան յանձնախումբերու կրաւորականութիւնը, ինչպէս նաեւ մեր երեք տարուան դառն փորձառութիւնը կարգ մը վարժարաններու պատասխանատուներուն հետ, որոնք իրենց աշակերտներուն կը պարտադրեն օտար լեզուով պարբերաթերթեր, իսկ «Փթիթ»ը կա՛մ զանազան պատրուակներով կը մերժեն քաջալերել եւ կամ միայն փափաքօղ աշակերտներուն կը տրամադրեն»: Տեղի տուած ժամանակաւոր յուսահատութեան նահանջից յետոյ՝ որոշուել է պարբերաթերթի հրատարակութիւնը շարունակել տարեկան մէկ, առաւելագոյնը երկու համարով: Յաջորդ համարը ամենայն հաւանականութեամբ կը հրատարակուի առաջիկայ Նոյեմբերին: Տխուր իրականութիւն:
Յատկապէս այսպիսի պարագաներում է, որ ի յայտ են գալիս բարեսիրական հաստատութիւնների իրական նպատակներն ու առաքելութիւնը, երբ սատարել է անհրաժեշտ անհաւակնոտ, անշահախնդիր, ազգաշահ նման ծրագրեր, եւ ինչի ակնկալիքը, անշուշտ նաեւ իրաւունքը ունի Սփիւռքի այս բովանդակալից ու գեղեցիկ պարբերաթերթը:
Խմբ. կողմից. Կոչ ենք անում սփիւռքահայ կրթական եւ բարեգործական կազմակերպութիւններին անյապաղ օգնութեան փութալու «Փթիթ»ին եւ վերականգնելու նրա պարբերականութիւնը: Նման ձեռնարկները հազուագիւտ են սփիւռքում (եւ ոչ միայն սփիւռքում), իսկ Վերժին եւ Կարօ Աբրահամեանները միայն անձնական սուղ միջոցներով են իրականացնում այն, առանց շահադիտական նպատակների: Մեր կոչը առաջին հերթին ուղղուած է Գալուստ Կիւլպենկեան Հիմնարկութեանը, որի հնգամեայ ծրագիրը մեկնարկեց այս տարի՝ վտանգուած արեւմտահայերէնի փրկութեան գործը իրաւացիօրէն յայտարարելով իր գլխաւոր խնդիրը: Ահա՛ այդ խնդրի գլխաւոր բաղկացուցիչներից մէկը՝ մանկապատանեկան մամուլի պաշտպանութիւն եւ զարգացում:
«ԱԶԳ»
