ԱՐՄԷՆ ՅՈՎՍԷՓԵԱՆ
Պարտութեան համար ուրիշին մեղաւոր տեսնելը, պարտութիւնը ուրիշի գրպանը գցելը․․․ Սա այն էր՝ ինչ կատարեց Ուքրանիայի նախագահ Զելենսկին՝ ԱՄՆ նախագահ Տոնալտ Թրամփի հետ հանդիպման ժամանակ։
Այստեղ այս հանդիպումը քննարկելու նպատակ չունեմ, միայն այն ասեմ որ՝ ամբողջութեամբ ճիշտ եմ իմանում ԱՄՆ նոր իշխանութիւնների որդեգրած քաղաքականութիւնը՝ Ուկրանիայում պատերազմը կանգնեցնելու համար։ Այս քաղաքականութիւնն ունի ամերիկացիների նեցուկը։
Թէ իրականում ո՞վ սկսեց թէժացնել բանակցութիւնները,-
Դա փոխնախագահ Վանսն էր։ Թրամփը արձագանգեց Զելենսկի-Վանս հակաճառութեանը, ու կրկնեց իր այն խօսքերը, որ ամիսներ նախքան ԱՄՆ ընտրութիւններ միշտ ասել է նա։
Բայց ի՞նչ էր հետապնդում Զելենսկին Սպիտակ Տանը,-
Չեմ կարծում, որ Զելենսկին չգիտի ուքրանիական բանակի ողբալի վիճակի, ջախջախուած լինելու մասին․ նա հաստատ տիրապետում է բոլոր հարցերին, բայց թէ ինչո՞ւ այդքան պնդում ունեցաւ տեսնելու ԱՄՆ իշխանութիւնների նեցուկը հիմա էլ, ասեմ իմ կարծիքը։
Զելենսկին շատ լաւ գիտէր, ե՛ւ գիտի ԱՄՆ իշխանութիւնների նպատակն ու քաղաքականութիւնը, բայց այս ամենը հերթական թատրոնն էր ծաղրածու Զելենսկիի կողմից՝ ապագայում ասելու եւ պնդելու, որ պատերազմում պարտուելու համար մեղաւոր է, պատասխանատու է ԱՄՆ-ն։ Սա՛ էր նրա բեմադրութեան բուն նպատակը։
Նոյնը ժամանակին կատարեց նիկոլը, չէ՞։ Իր դաւաճանութեան ու Արցախը ծախելու համար փորձեց մեղաւոր իմանալ նախկիններին, ռուսներին․․․ Բոլորը մեղաւոր են, բացի ինքը՝ նիկոլը։
Բայց, կարծում եմ, եւրոպական երկրների վայնասունը չի ունենալու նկատառելի արդիւնք։ Ուքրանիան պարտուած ու կործանուած է՝ ոչ թէ ԱՄՆ նախագահ Տոնալտ Թրամփի քաղաքականութեան պատճառով, այլ՝ ԱՄՆ նախկին Գործադիր իշխանութեան, դեմոկրատների եւ կլոպալիստների յանցաւոր ընթացքի պատճառով։
Այս ամենի համար բերեմ միայն մի ապացոյց, որ իսկապէս անարգալից վերաբերմունք էր ԱՄՆ նախագահի եւ նոր իշխանութիւնների նկատմամբ։
Զելենսկին նախագահ Թրամփին ցոյց տուեց Ուքրանիայում պատերազմից նկարներ՝ ասելու համար թէ ինչ է տեղի ունենում այս պատերազմի ընթացքում․․․ Լաւ։ Շարունակենք,-
Աշխարհը, ե՛ւ նախագահ Թրամփը այդ նկարներով չէ, որ պիտի իմանան իրականութիւնները։ Այդ նկարները ցոյց տալու այդ թատրոնով հետաքրքրուած կը լինեն միայն զոմբիները, ու հետաքրքրուած են նաե՛ւ հայ զոմբիները․․․
Եւ ընդունենք, որ Զելենսկիի այդ եւ նման վարմունքը անարգանք էր Միացեալ Նահանգների նկատմամբ, որի մասին շատ պարզ ու յստակ ասացին ԱՄՆ նախագահն ու փոխնախագահը։
Զելենսկին գիտի, որ պարտուել է․ խայտառակ պարտութիւն է կրել, ու հիմա՞․․․ Իրենից բացի մեղաւորներ է փնտրում՝ պարտուելու պատասխանատուութիւնը նրանց գրպանը գցելու համար։
Զելենսկիի այս ընթացքը մեզի՝ հայերիս համար ծանօթ պատմութիւն է, չէ՞։
