Մայրս՝ Ծովիկ Կեցոյեան-Թորոսեան, նկարուած օրդ. Ճանճանեանին հետ ՀԲԸՄ Լեւոն Կ. Նազարեան վարժարանի բակը, 1981
ՊԵՏՐՈՍ ԹՈՐՈՍԵԱՆ
ԶԱՐԹՕՆՔ ՅԱՒԵԼՈՒԱԾ, ՊԷՅՐՈՒԹ –1990-ականներու վերջը ՀԲԸՄ Պօղոս Գ. Կարմիրեան վարժարանը յաճախած շրջանիս, ճանչցայ օրդ. Անժէլ Ճանճանեանը իր տնօրէնուհիի հանգամանքով: Հետագային յաճախ բարեկամներու հետ հանդիպումի ընթացքին կը վերյիշէինք Կարմիրեան վարժարանէն ներս անցուցած մեր մանկութեան օրերը: Բոլոր միւս ուսուցիչ-ուսուցչուհիներուն կողքին նաեւ մեծ ուրախութեամբ կը յիշէինք օրդ. Ճանճանեանին ժպտուն երեսը, հանդարտ բնաւորութիւնը եւ լայն հոգին:
ՀԲԸՄ Պօղոս Գ. Կարմիրեան վարժարանի Ծաղիկ դասարանի վկայականի բաշխում, 1999
Երբ առաջին եւ երկրորդ դասարանի աշակերտներ էինք, ամէն առաւօտ անհամբեր կը սպասէինք իր ժամանումին՝ «բարի լոյս» ըսելու զինք, նախքան իր գրասենեակ բարձրանալը: Կարմիրեան յաճախելէս կարճ ժամանակ ետք, արդէն հանգստեան կոչուեցաւ օրդ. Ճանճանեան, որուն հետեւանքով կարելի չեղաւ աւելի մօտէն ճանչնալ զինք: Իր դասաւանդութեան կերպին եւ բնաւորութեան մասին աւելի մանրամասն իմացայ հետագային մօրմէս, որ 1980-ականներու սկիզբը նաեւ յաճախած էր ՀԲԸՄ Դարուհի Յակոբեան աղջկանց վարժարանը:
Մայրս կը վկայէ, որ օրդ. Ճանճանեան յաճախ կը քաջալերէր ինքնավստահ ըլլալ եւ շուտով չազդուիլ ուրիշներու խօսքերէն: Իր մանկավարժական լայն փորձառութեան շնորհիւ՝ նախ որպէս ուսուցչուհի եւ ապա տնօրէնուհի՝ օրդ. Ճանճանեան մօտէն կը հասկնար աշակերտին հոգեկան վիճակը, կը հետաքրքրուէր անոր դիմագրաւած դժուարութիւններով եւ ըստ այնմ դարմաններ կ’որոնէր: Մայրս նաեւ կը վկայէ, որ իր պաշտօնավարած վարժարանները օրդ. Ճանճանեան կը նկատէր իր երկրորդ տունը եւ հետեւաբար կ’աշխատէր անոնց վերելքին համար եւ լաւապէս գիտէր ծնողներ սիրաշահիլ: Օրինակ՝ ինչպէս մայրս կը յիշէ, օրդ. Ճանճանեանին անմիջական քաջալերանքով էր, որ զիս արձանագրած էր Կարմիրեան վարժարանը:
Այսպէս, օրդ. Ճանճանեան երկու սերունդէ աւելի դաստիարակած նուիրեալ կրթական մշակ մըն էր:
