Վարդանանց ճակատամարտը մեծ դեր եւ նշանակութիւն ունի իւրաքանչիւր հայու համար, ան եղած է ազատ կամքի, ազգային ինքնաճանաչման եւ ազգային հպարտութեան աղբիւր:
Պօղոս Գ. Կարմիրեան վարժարանի աշակերտները, Ուրբաթ, 24 Փետրուար 2017-ին նշելով Վարդանանց հերոսամարտը, վերանորոգեցին իրենց ուխտը, քալելու Վարդաններու եւ Ղեւոնդներու ուղիով:
Յայտագիրին բացման խօսքը կատարեցին Սէրլի Ժումժեան եւ Մելոտի Էլսուէյտի Դ. Դասարանէն: Անոնք ամփոփ ձեւով փոխանցեցին Աւարայրի հերոսամարտին պատմականը:
Ապա բեմ բարձրացան Ա. կարգի աշակերտները գլուխնին վրայ Վարդան Մամիկոնեանի նկարը կրող ոսկեգոյն թագերով եւ հայու վայել խրոխտ կեցուածքով արտասանեցին «Քաջ Վարդան Մամիկոնեան» արտասանութիւնը: Բ. Դասարանի աշակերտները նոյնպէս թագերով զարդարուած բարձրացան բեմ եւ արտասանեցին «Տօն Վարդանանց» եւ երգեցին «Իմ հայրենեաց» երգը: Գ. Կարգի աշակերտները արտասանեցին «Վարդանանք»ը : Դ. դասարանի աշակերտները «Հայոց պատմութեան դասը» խորագիրով թատերական ներկայացումով մը արտայայտեցին իրենց սէրը մայրենի լեզուի եւ հայոց պատմութեան նկատմամբ, բայց մանաւանդ հայոց պատմութեան դրուագներէն Վարդանանց պատերազմին եւ ուխտեցին միշտ վառ պահել Ղեւոնդ Երէցի, Վարդան Մամիկոնեանի եւ իր ընկերներուն յիշատակը, հետեւիլ անոնց օրինակին, տէր կանգնիլ մայրենի լեզուին, ազգին ու պաշտպանել հայրենիքը: Ապա երգեցին «Մենք քաջ Վարդանի տոհմէն ենք» երգը: Զ. եւ Ե. կարգի աշակերտները բեմ բարձրացան ներկայացնելու համար խմբային արտասանութիւն մը՝ «Խորհուրդ Վարդանանց»ը, բեմին վրայ ներկայ էր Վարդանը իր զրահով, սաղաւարտովն ու վահանով, ապա խմբերգեցին «Հիմի էլ լռենք» երգը: Յայտագիրին գեղարուեստական բաժինը աւարտեցաւ Զ. կարգի աշակերներու հիանալի շուրջպարով:
Ապա բեմ բարձրացաւ վարժարանիս տնօրէուհին՝ Տիկին Մարալ Պալիօզեանը եւ հակիրճ ներկայացուց օրուան հիւր բանախօս՝ Տիար Ահարոն Շխըրտմեանի կենսագրականը, որ սիրայօժար ընդառաջած էր վարժարանիս հրաւէրին՝ փոխանցելու օրուան խորհուրդը մեր աշակերտներուն:
Յարգելի հիւրը յուզումով արտայայտուեցաւ, թէ ինչպէս աշակերտներուն ներկայացումը փոխադերեց զինք իր աշակերտական տարիներուն, ուր նոյն ոգիով կը տօնէին Վարդանանցը, ապա աւելցուց , թէ այս տօնը հայ ժողովուրդին ամէնէն սիրելի տօնն է եւ թելադրեց աշակերտներուն, որ Վարդանանց պատերազմի խորհուրդներով տոգորուին, ազգային արժէքները պահեն ու պահպանեն, համերաշխութեան հոգիով փարին մեր մշակոյթին ապրին ու զօրանան անոնց շունչով:
Յարգելի հիւրը շարունակելով իր խօսքը աւելցուց, թէ ազգային արժանապատուութեան եւ իրաւունքին գիտակից ազգը միայն կրնայ հասնիլ իր նպատակին, օրինակ տալով մերօրեայ արցախեան հերոսամարտիկները:
Յայտագիրին աւարտին տնօրէնուհին գեղեցիկ ծակեփունջով մը պատուեց հիւրը, ապա խօսք առնելով նախ շնորհակալութիւն յայտնեց հայերէնաւանդ ուսուցչուհիներուն եւ գնահատեց աշակերտներուն անթերի ներկայացումը, եւ մաղթեց անոնց, որ ըլլան արժանաւոր ժառանգորդները Վարդանին եւ իր ընկերներուն, պահելով մեր ազգային ինքնութիւնն ու քրիստոնէական հաւատքը:
