*ՍԵՒԱԿ ՅԱԿՈԲԵԱՆ*
Հակառակ զինք նախորդող շաբաթներու լաւատես լուրերուն, ինչպէս ատենին այս սիւնակով նախատեսած էի, Լիբանանի խորհրդարանի նախագահ ընտրելու 45-րդ նիստն ալ երէկ ամուլ դուրս եկաւ…:
Ի տես իրար յաջորդող այս ձախողութիւններուն եւ հանգոյցին նաեւ ոմանց կարկտան մը ընելու փորձութիւններուն եւ ուրիշներուն խոչընդոտումին, միտքս դէպի ետ՝ 1988 կ՛երթայ:
Այդ տարին եւ նախագահական թափուրէ մը խուսափելու փորձով, օրուայ շրջանաւարտ նախագահ Ամին Ժըմայէլ կարկտան մը ըրաւ…: Բոլորս գիտենք, թէ ինչ էր…:
Բոլորս նաեւ ապրեցանք այդ կարկտանին հետեւանքները…. արիւնայեղութիւնը… եւ Թաէֆը: Թաէֆի համաձայնագիրը, ով կ՛ուզէ ինչ ըսէ, Լիբանանի մէջ քրիստոնեաներուն մինչեւ այդ օրը ունեցած քաղաքական ուժը տկարացուց: Յետոյ շեշտուեցաւ սուրիական տիրապետութեան մութ տարիները, որ աւելի եւս տկարացուց քրիստոնեաները…:
Չեմ գիտեր ինչո՞ւ այն տպաւորութիւնը ունիմ, որ մերօրեայ քաղաքական այս թնճուկը նոյնանման կարկտանով մը պիտի «կարգաւորուի»…: Յետոյ այդ կարկտանէն պիտի բխի արիւնայեղութիւն… ապա նոր «Թաէֆ»… ապա եւ խաչ Լիբանանի քրիստոնեաներուն քաղաքական դերին վրայ կամ այն ինչ, որ մնացած է անկէ…:
Դուն ի՞նչ կ՛ըսես սիրելի ընթերցող :
