*ՍԵՒԱԿ ՅԱԿՈԲԵԱՆ*
Շատ հաւանաբար սիրելի ընթերցող, բնութեան մէջ հանդիպած ես ոչխարներու հօտի: Խումբին մէջ միշտ ոչխար մը կ՛ըլլայ, որ աչքի կը զարնէ իր չափով եւ զարդարանքով, որ հօտին առաջնորդի դեր ալ կը կատարէ:
Այդ ոչխարը պատահական ոչխար մը չէ անշուշտ: Ան հովիւին կողմէ ընտրուած կ՛ըլլայ: Երբ ծնի, իր մօրմէն անչատուելով հովիւին էգ իշուն խնամքին կը յանձնուի: Հօտին հետ պտըտող էշին կաթով կը սնանի այդ յատուկ ոչխարը, միշտ կարծելով, որ էշն է իր մայրը…:
Երբ մեծնայ անոր բուրդը բնաւ չեն խուզեր, որպէսզի պատկառելի չափ եւ տեսք ունենայ ան: Կոտոշներն ալ կաճին եւ ան կ՛ունենայ «յարգանք»ի արժանի տեսք…:
Անոր վիզին զանգակներ ու բոժոժներ կը կախեն, ինչպէս նաեւ՝ պոնճուխներ (կեղծ հլուններ)…:
Երբ այս ոչխարը քալէ, իր ետեւէն կը քալեն ոչխարներու ամբողջ խումբը, միշտ հաւատալով, որ ան է հօտին առաջնորդը… առաջնորդ պատկառելի ոչխարը չի քալեր մինչեւ էշը չքալէ…. Չի ալ շրջանցեր անոր ինչպէս, որ հօտը չի շրջանցեր մեր առաջնորդ ոչխարը…:
Ու այսպէս՝ ոչխարներ իրենց առաջնորդին ետին, առաջնորդն ալ իշուն ետին արտերն ի վեր կը քալեն…:
Այսօրուան համար ալ այսքան սիրելի ընթերցող…:
Վաղը դարձեալ կը տեսնուինք:
Յ.Գ. Եթէ յանկարծ վերի գրութիւնս նպատակի առնուի կամ ոմանք ինքզինքնին անոր հերոսներուն նմանցնեն, մեղաւորը անշուշտ ես չեմ…:
Վստահ եմ ինչպէս բնութեան մէջ, նոյնպէս մեր ազգին ու մեր ապրած երկրին ղեկավարներուն մէջ նմանողները կան: Մենք ուշադիր ըլլանք, որ ոչխարներու նշուած հօտին չնմանինք…:
