Ալեքսան Սրկ. Գալայճեան
«Հայերն Այսօր»

Երախտագիտութիւնը բանալին է կեանքի յաջողութեան, զոր կը դրսեւորուի միայն գործով: Իսկ գործը կեանքի կը կոչուի ինքնագիտակցաբար կատարուած արարքներով` երբ ան ամրակայուած է անխախտ սկզբունքներով եւ ընկերութիւնը սատարող գործառոյթներով: Մարդ ո՛րքան երախտապարտ գտնուի, այնքան աւելի կրնայ ներկան լիովին ապրիլ: Եւ որքան մարդ կարենայ ներկայի դժուարութիւնները եւ մարտահրաւէրները դիմակայել, այնքան աւելի կրնայ պայծառ ապագայ մը կերտել:

21-րդ դարու մէջ ապրած հայ երիտասարդը փորձած է քայլ պահել գիտութեան հետ եւ զարկ տալ իր ուսման, որովհետեւ գիտակցած է թէ ուսումը միջոց է կեանքին նուաճելու ու տիրանալու եւ նամանաւանդ իր նպատակին հասնելու: Սակայն մարդ չի կրնար իրականացնել իր երազները եւ մարմնաւորել իր գերնպատակները, եթէ չկան նիւթական միջոց ու հնարաւորութիւն:

Արդարեւ, Մեծ Եղեռնի «Գողգոթա»էն ճանապարհորդագրած եւ հարստահարութեանց, տուայտանքներու, կեղեքումներու ու դիմայեղութեանց ենթարկուած Սուրիահայութիւնը մշտապէս գիտակցած է ազգին գոյութեան սպառնացող վտանգը եւ ֆիզիքական ոչնչացումէ ազատածի բնազդով փարած է ազգը պահպանելու եւ գոյատեւելու հրամայականին: Սակայն անցնող 5 տարիներու ընթացքին մարդաբուեր` ահաբեկիչներ փորձեցին անճիտել ու բաժնել սուրիական մեր հայրենիքը, որուն իբրեւ հետեւանք Սուրիահայութիւնը պառակտուեցաւ ու բաժան-բաժան եղաւ` գաղթելով Հայաստան, Լիբանան եւ այլ երկիրներ:

Հայրենիքը գրկաբաց ընդունեց Սուրիահայութիւնը եւ իր կարելիութեան սահմաններուն մէջ ամէն իմաստով փորձեց օգտակար դառնալ: Սուրիահայ երիտասարդութիւնը նոյնպէս չզրկուցաւ բարձրագոյն կրթութենէ` շնորհիւ հայուղի եռամիասնութեան` ՀՀ Սփիւռքի նախարարութեան, Գ. Կիւլպէնկեան Հիմնարկի եւ Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան: Այս երեք մարմինները պատրաստակամութիւն յայտնեցին մեր Սուրիահայ երիտասարդներուն կրթական բակալավրի (Bachelor) 4 եւ Մասթըրսի (Master’s) 2 տարիներու ուսումնավարձերը հոգալ` զանոնք անմասն չթողնելով կեանքի զէնքէն` ուսումէն:

Սփիւռքի նախարարութիւնը իր վեցամեայ գործնունէութեամբ դարձաւ Սփիւռք-Հայրենիք հիմնարար կամուրջը: Կամուրջ, որ եղաւ հայոց անցեալ փառքին շեփորահարը, մեր ազգային նպատակներուն յուշարարը, մեր ինքնութեան պահապաններէն մին ու հայապահպանման պայքարի մարտիկը:

Գալուստ Կիւլպէնկեան հիմնարկը իր մեծանուն բարերարին կտակը աւելիով իրագործեց եւ ցայսօր աւելի գօտեպնդուած կը շարունակէ իր նուիրական գործունէութիւնը ի Հայաստան եւ ի սփիւռս աշխարհի: Այս հիմնարկն է, որ տարիներ շարունակ հիմնեց «հայաբարբառ» դպրոցներ` այբուբենը հնչեղ դարձնելով մեր մատղաշ սերունդի հոգւոյն մէջ: Կրթաթոշակներ յատկացուց Հայաստանի եւ սփիւռքահայ մեր քոյրերուն ու եղբայրներուն` պարարտ ենթահող հանդիսանալով մեր ապագայ ռահվիրաներուն:

Հ.Բ.Ը.Մ.ը նոյնպէս իր հիմնադրութենէն օրէն իսկ դարձաւ ազգային նպատակներու ներշնչարանը, հայ մշակոյթի հրիտակողը, հայ ժողովուրդի յառաջդիմութեան ու զարգացման կարելիութիւններու աղբիւրը եւ հայ երիտասարդին աջակիցն ու թիկունքը: Հայ երիտասարդներ Հ.Բ.Ը.Մ.-ի շուրջ համախմբուեցան եւ անոր միջոցաւ ստեղծեցին օտար տարածքներու վրայ «հայ բնօրրան» մը:

Կարելի չէ ուրանալ այս մեծ բարեգործութիւնը, որ կը կատարուի մեզի` Սուրիահայ երիտասարդներուս: Սուրիահայերը ո՛ւր որ գտնուած են` շինած ու շէնցուցած են, պայծառակերպած ու իրենց հոգին դրած են իրենց ապրած հողին մէջ: Մենք ներկայի մէջ ապրող եւ դէպի ապագայ հայող ազգ ենք: Յուշով ու յիշատակով միայն չենք ապրիր: Յամառ եւ անտեղիտալի պայքարով մեր գոյութիւնը ապահովող ու տեւականացնող ժողովուրդ ենք այսօր` ի խնդիր վաղուան, ապագայի մեր լուսաշող հեռանկարներուն: Ահա թէ ինչո՛ւ իւրաքանչիւր Սուրիահայ երիտասարդ պէտք է այդ երախտագիտութիւնը գործով դրսեւորէ` իր հայրենիքին բարօրութեան ու պանծացման համար: Պէտք է ապրի «Թէեւ հայրենիքի մէջ չեմ ծնած, բայց հայրենիքը իմ մէջս է ծնած»կարգախօսով եւ իր ներդրումը բերէ նորանկախ մեր հայրենիքի կերտման ու հզօրացման:

Ըսուած խօսք է, թէ ազգեր կ’ապրին ու կը գոյատեւեն հայրենիքո՛վ միայն: Հայրենիքը սոսկ հող ու ջուր, զգացում ու երազ չէ, հայրենիքը ժողովուրդն է իր պետականութեամբ: Պետութեան հզօրացումը ժողովուրդին հզօրացումն է, եւ` փոխադարձաբար: Պետութիւնը ժողովուրդին ձայնն է, կամքն է, իսկ երիտասարդութիւնը` պետութեան ամուր յենարանը®: Հայրենիքին հզօրացումը կարելի չէ ապահովել գեղեցիկ մտորումներով, զգացական արտայայտութիւններով եւ շինիչ թելադրութիւններով: Հայրենիքը կը զօրանայ իր բոլոր զաւակներուն գործօն մասնակցութեամբ ու ամբողջական զոհողութեամբ, քրտինքով ու արիւնով միայն:

Հանրայայտ հրապարակագիր Շահանդուխտ կը հաստատէ` ըսելով. «Գիտութիւնը դարը չի փոխեր,մենք կը փոխենք դարը մեր տկարութեամբ, մեր ինքնութեան անգիտակից տրամադրութեամբ:Գիտութիւնը մեզ կը զարգացնէ, ամէնէն աւելի հայը կ’ըմբռնէ գիտութեան արժէքը եւ կըյառաջդիմէ` իր ամբարած նոր գիտելիքները ծառայեցնելով մեր ազգային յառաջընթացին, եւ ոչ`օտարին ջաղացքին ջուր տանելու»:

Սուրիահայ երիտասարդութիւնը միշտ ապրած է ու կ’ապրի Հայրենիքով եւ յանուն Հայրենիքի: Ա՛յս են մեր սրբազան կարգախօսն ու երախտիքը:

*ՍԵՒԱԿ  ՅԱԿՈԲԵԱՆ*

Ուրբաթ 8 Օգոստոս 2015-ի երեկոյեան ժամը 8:30ին Պէյթ Էլ Տինի պալատին մէջ համանուն նշանաւոր  երեսնամեայ փառատօնի ծիրեն ներս, Հայաստանի Ազգային ֆիլհարմոնիք նուագախումբը,  գեղարուեստական ղեկավար ու հիմնական խմբավար Էդուարդ Թօփչեանի գլխաւորութեամբ, հանդէս պիտի գայ  պատմական համերգով մը՝ նուիրուած Հայոց Ցեղասպանութեան 100րդ տարելիցին:

Համերգին, որուն մասին «Զարթօնք» իր էջերը լայն բացած էր նախորդ շաբաթներուն,  իրենց մասնակցութիւնը պիտի բերեն նաեւ Հայաստանի պետական քամերային (գեղարուեստական ղեկավար եւ գլխաւոր խմբավար Ռոպերթ Մլքէյեան) եւ «Հովեր» պետական քամերային (գեղարուեստական ղեկավար եւ գլխաւոր խմբավար Սոնա Յովհաննիսեան) երգչախումբերը, իսկ իբրեւ մենակատար հանդէս պիտի գան մեներգիրչներ` Իրինա Զաքեանը (սոփրանօ), Պերճ Քարազեանը (թենոր), Նարինէ Անանիկեանը (մեձօ սոփրանօ) եւ Սարգիս Բաժբէուկ-Մելիքեանը (պարիթոն):

Այս եզակի համերգը իր մասնակցութեամբ աւելի եւս պիտի նշանաւորէ ու առաւել յիշարժան դարձնէ՝ համաշխարհային ճանաչման հասած ջութակահար Սերկէյ Խաչատրեանը:

Համերգի ծրագրով պիտի հնչեն Արամ Խաչատուրեանի Սպարտակը, Պրամսի ջութակի քոնսերթը եւ Մոցարթի ռեքուիեմը:

Նշենք, որ Պէյթ Էլ Տինի Փառատօնը այս անզուգական ձեռնարկը հանրութեան պիտի հրամցնէ ՀԲԸՄի աջակցութեամբ, մինչ միջազգային ջութակահար Սերկէյ Խաչատրեանի մասնակցութիւնը հովանաւորուած է Տէր եւ Տիկ. Սարգիս եւ Սեդա Տէմիրճեաններու կողմէ:

Այս առիթով եւ Պէյթ Էլ Տինի Միջազգային Փառատօնի յանձնախումբին նախաձեռնութեամբ, երէկ կէսօրին մամլոյ ասուլիս մը կազմակերպուած էր Պէյրութի «Ֆօր Սիզընս» պանդոկին մէջ, որուն լիբանանեան տեղեկատուական այլ ներկայացուցիչներուն կարգին ներկայ եղանք նաեւ մենք: Ասուլիսին ներկայ էր նաեւ Պէյթ Էլ Տինի Միջազգային Փառատօնի յանձնախումբին անդամ եւ անոր յաջողութեան համար ոչ մէկ ճիգ չխնայող՝ Տիկ. Անի Գասարճեանը:

Էդուարդ Թօփճեան ըսաւ․ «Այս տարի մենք շատ համերգներ ունեցանք աշխարհի զանազան երկիրներու մէջ, որոնք բոլորն ալ նուիրուեցան Հայոց Ցեղասպանութեան 100 ամեակին: Նոյնն է պարագան նաեւ Լիբանանի մէջ: Մենք ներկայացման համար ունինք յատուկ յայտագիր, որ հասկնալի ու սրտամօտիկ է թէ՛ հայերուն եւ թէ օտարներուն»:Ասուլիսին հանդէս եկան Հայաստանի Ազգային ֆիլհարմոնիքի  գեղարուեստական ղեկավար ու հիմնական խմբավար Էդուարդ Թօփճեանն ու նշանաւոր ջութակահար Սերգէյ Խաչատրեանը, որոնք լրացուցիչ լուսաբանութիւններ տուին ընդհանրապէս խումբին եւ ի մասնաւորի այսօր երեկոյեան տեղի ունենալիք համերգին մասին:

Ան հաստատեց, որ «ելոյթի առաջին բաժնով իրենք պիտի կատարեն Արամ Խաչատուրեանի ստեղծագործութիւններէն, համոզուած ըլլալով, որ ան աշխարհի ամէնէն հրաշալի երաժիշտներէն մէկն է համաշխարհային մակարդակով եւ հպարտութիւնը Հայոց ազգին»: Թօփճեան աւելցուց, որ յայտագրի այլ մասերով իրենք ելոյթ պիտի ունենան օտար ստեղծագործութիւններով:

Էդուարդ Թօփճեան լրագրողներուն պարզեց, որ Ֆիլհարմոնիքի կողքին ելոյթ պիտի ունենան երկու երգչախումբեր՝ «Հովեր»ն ու «Հայաստանի Պետական Երգչախումբ»ը, որոնք առանձին-առանձին մեծ յաջողութիւններ արձանագրած են աշխարհի տարածքին եւ այժմ ելոյթով պիտի ներկայանան այս եռեակով: Թօփճեան աւելցուց, որ այս մէկը առաջին անգամ չէ, որ կը պատահի եւ թէ իրենք յաճախ դիմած են այդ քայլերուն, որպէսզի կարենան բարձր մակարդակով եւ ոճով ամբողջական արուեստ մը ներկայացնել հանդիսատեսին:

Ասուլիսի ընթացքին իմացանք, որ ընդհանուր առումով համերգի մասնակից խումբը կը հաշուէ 141 հոգի, սակայն բոլորը միասնաբար ներկայ չեն ըլլար բեմին վրայ, այլ փոխն ի փոխ  կը ներկայանան բեմ:

Յարգելի խմբավարը յայտնեց, որ ինք խորապէս համոզուած է, թէ հայկական հրաշալի երաժշտութիւնը, որ մենք ունինք, որուն մէջ յատկանշական է Ա. Խաչատուրեանի «Սպարտակ»ը, հպարտութիւն է իր համար նկատի ունենալով, որ Ա. Խաչատուրեանը հայ է, սակայն որպէս երաժիշտ ան միշտ ալ կը փորձէ Արամ Խաչատուրեանին գործերուն մօտենալ իբրեւ համամարդկային եւ համաշխարհային երաժիշտի, որովհետեւ ազգային խտրականութիւնը տեղ պէտք չէ ունենայ  երաժշտութեան մէջ, որով երաժշտութեան արուեստի արժէքը որակի բարձրութեան մէջ է:

«Արտայայտուելով «Հովեր»ու մասին Էդուարդ Թօփճեան մտերմիկ ոճով պատմեց, ըսելով. «Երբ ես շատ երիտասարդ էի ստեղծուեցաւ պատահական քամերային խումբ մը, բաղկացած իմ բարեկամներէս, որ բաւական ճամբայ անցնելով մեծ յաջողութիւններու հասաւ: Անոնց կողքին ունեցաւ շարք մը դժուարութիւններ, որովհետեւ ան պետական չէր ու նիւթականը հովանաւորող պէտք եղածին չափ բարերարներ չուներ եւ մենք մեր ուժերով կը փորձէինք հաստատ պահել այդ երգչախումբը: Նոյն ժամանակ ստեղծուեցաւ այլ երգչախումբ մը, որ «Հովեր»ն էր:  Յաճախ օգնեցինք զիրար», աւելցուց ազնիւ խմբավարը, «որովհետեւ երկուքս ալ պետութեան կողմէ սիրուած էինք, սակայն պետական չէինք: Այսպիսով իրար հետ գործակցելով յառաջ կ’երթայինք, առանց անձնական փորձերու սենեակ կամ տեղ ունենալու: Երբ Ֆիլհարմոնիա եկայ տեսայ, որ վերի յարկը դատարկ սենեակ մը գոյութիւն ունի եւ առաջարկեցի «Հովեր» երգչախումբին, որ եթէ կը փափաքին այդտեղ իրենց փորձերը կրնան կատարել, որպէսզի ոչ մէկ բան այդ սքանչելի ներգչախումբի ընթացքը չխոչընդոտէ»:

Ահա այսօր այս համեստ սկզբնաւորութիւն ունեցող խումբերը, որպէս ինքզինքնին հաստատած, միջազգային ելոյթներ ունեցած եւ մրցանակներ շահած արուեստի գոյացութիւններ, Պէյթ էլ Տինի մէջ պիտի հմայեն Լիբանանի արուեստասէր հանրութիւնը:

Մինչ անզուգական Սերկէյ Խաչատրեանը, որ իր հրաշալի ջութակով պիտի ընկերակցի սոյն խումբերուն, պատասխանելով մեր հարցերուն տուաւ հետեւեալ խոնարհ վկայութիւնը. «Ես ընդհանրապէս կը փորձեմ անտեսել եւ չլսել գնահատականներն ու գովեստի խօսքերը, որովհետեւ երաժիշտը ամենամեծ գնահատականը միայն ինքն իր անձին կրնայ տալ քան ուրիշները, քանզի երաժիշտը ինք եւս պարզ մարդ է, ամէն տեսակի թերութիւններով, սակայն անոր մէջ կայ երկու անձ. մէկը բնական թերի մարդը, իսկ միւսը ան՝ որ ինք կ’ուզէ դառնալ»:

«Հետեւաբար, -աւելցուց Սերկէյ-, «միայն դրական գնահատականները չէ, այլեւ ժխտականները եւս կը փորձեմ լսել, անոնցմէ դաս մը քաղելով աւելի լաւին ու յաջողին ձգտելու համար: Անդին գովասանքները լսելը եւս իր դրական կողմերը ունի, բայց ես կը փորձեմ անոր վրայ շատ չկեդրոնանալ»:

Խօսելով իր երազին ու ձգտումներուն մասին Սերկէյ Խաչատրեան ըսաւ. «Կան անձեր, որոնց ես կ’երազեմ հասնիլ, ինչ որ անկարելի է, սակայն միշտ կայ այդ պայքարը ձգտելու եւ հասնելու: Ես ինծի բեմի վրայ կը տեսնեմ միշտ», ըսաւ երաժիշտը «եւ կը ձգտիմ միշտ ըլլալ բեմի վրայ, որովհետեւ մանկութեանս ամէնէն մեծ երազանքս եղած է բեմ բարձրանալ ու նուագել: Եւ իմ միակ նապատակս այն է, որ ես մարդոց ինչ որ կու տամ, եւ այն ինչ որ երաժշտութիւնը ինծի կու տայ, միշտ կայուն աղբիւր մնայ եւ ես ու համայն մարդկութիւնը այդտեղէն կարենանք  ըմպել»:

Համերգին նախորդող գիշերը հայրենի խումբը փոխադրուելով Պէյթ Էլ Տին ունեցաւ իր նախապատրաստական փորձերը՝  լաւագոյնս ներկայանալու համար  հանրութեան, որուն վստահ ենք Լիբանանահայ գաղութն ու արուեստասէր համայն ժողովուրդը անհամբեր կը սպասեն՝  ներկայ ըլլալու, ոչ յաճախ պատահող սոյն ձեռնարկին:

Յաջողութիւն Հայրենի արուեստագէտներուն: Շնորհակալութիւն Պէյթ Էլ Տինի Միջազգային Փառատօնի յանձնախումբին, զոր կը գլխաւորէ Տիկ. Նուրա Ժոմպլաթ, հայկական ու միջազգային արուեստի այս հոյակապ առիթը ստեղծելուն համար:

Հեղինակաւոր Տուտուկահար Ջիւան Գասպարեան Համերգ Պիտի Ունենայ Մոսկուայի Ժողովրդական Տնտեսութեան Նուաճումներու Ցուցահանդէսի Կանաչ Թատրոնին Մէջ, Կը Գրէ Artsakhpress-Ը:

Ռուսական կայքի մը փոխանցմամբ` Համերգը Պիտի Կայանայ Օգոստոս 14-Ին: Տոմսեր Ձեռք Բերելու Համար Կարելի Է Նաեւ Մասնակցիլ Մրցոյթի` Պատասխանելով Մէկ Հարցի` «Երաժիշտներէն Որո՞Ւն  Ջիւան Գասպարեան Կը Համարէ Լաւագոյն Տուտուկահար»:

Մոսկովեան Համերգի Ընթացքին Երաժիշտը Հանդիսատեսին Կը Ներկայացնէ Two Siberians Նէոդասական Գործիքային Յայտնի Երկանուագ:

ԽՍՀՄ ժողովրդական արուեստագէտ, Երեւանի երաժշտանոցի փրոֆէսոր 86-ամեայ Ջիւան Գասպարեան դեռեւ դեռահաս տարիքի մէջ նուագած է Ստալինի համար, պարբերաբար ներկայացուցած Հայաստանը հեղինակաւոր մրցոյթներու մէջ: Անոր շնորհիւ ծիրանի ծառի փայտէ պատրաստուած տուտուկը ճանաչելի  դարձած է ամբողջ աշխարհի մէջ, կը գրէ աղբիւրը:

Հալէպահայ գործարար Ենովք Սուլահեանը, արդէն սկսած է իր «պիզնեսը» Երեւանի մէջ, «Մերսետես» ինքնաշարժներու պատկանող նոր մասերու որակաւոր մեծ պահեստով, իր ծառայութիւնը կը մատուցէ Երեւանեան յաճախորդներուն: Այս լուրը քաղեցինք «Հայերն այսօրը»էն, որ իր կարգին տեղեկացած է Հրայր Ագուլեանի ֆէյսպուքեան էջէն:

   Պատրաստեց Գէորգ Չիչեան

ՀԲԸՄ-Ի Արժանթինի  (Պուէնոս Այրէս) Մասնաճիւղի «Մարի Մանուկեան» Դպրոցը Արդէն 35 Տարի Է, Որ Ձեւաւորուած Աւանդոյթի Համաձայն` Աւարտական Դասարաններու Հայ Աշակերտներուն Իւրօրինակ Ծրագիրով Կը Բերէ Հայաստան Տեսնելու: Ընդհանուր Առմամբ` Այս Տարիներուն 6000 Սփիւռքահայ Պատանիներ Եւ  Աղջիկներ Եկած Են Հայաստան, Եկած Են Տեսնելու Իրենց Պապերու Ծննդավայրը: Խումբին Մէջ Կան Երեխաներ, Որոնք Առաջին Անգամ Կ’այցելեն Հայրենիք:

Խումբի Պատասխանատու Միրիամ Պօղոսեան «Հայերն Այսօրի» Հետ Զրոյցին Մանրամասներ Ներկայացուց Ծրագիրին Մասին. «Աւարտական Դասարաններու Աշակերտները Մէկ Տարի Շարունակ Իրենց Ծնողներուն Հետ Հայկական Տարբեր Կերակուրներ Կը Պատրաստեն Եւ Շաբթուան Կտրուածքով Երկու Անգամ` Ուրբաթ-Շաբաթ Օրերուն, Այն Կը Վաճառեն Դպրոցի Սրահներէն Մէկուն Մէջ, Որ Խորհրդանշական Ձեւով Ճաշարանի Կը Վերածեն: Ճաշացանկը Բաղկացած Կ’ըլլայ Հիմնականին Մէջ Կիլիկիան Հայաստանի Ճաշատեսակներէն` Հումուս, Թաբուլէ, Պահքի Տօլմա Եւ Այլն: Հաւաքուած Գումարով Ամառնային Արձակուրդին Անոնք Հայաստան  Կու Գան»:

Միրիամ Պօղոսեան Կը Պատմէ, Որ Երեխաները Մեծ Ոգեւորութեամբ Կը Ներգրաւուին Ծրագիրին Մէջ Եւ Կը Փորձեն Հնարաւորինս Լաւ Ցուցանիշ Գրանցել:

Հիւրասիրութիւն-Վաճառքին Կը Մասնակցին Ո՛Չ Միայն Պուէնոս Այրէսի Հայ Համայնքի Ներկայացուցիչները, Այլեւ` Այլազգիները: Անոնց, Բացի Ուտելիքները Մատուցելէ, Աշակերտները Նաեւ Հայկական Պարեր Կը Ներկայացնեն:

Այս Տարի 22 Հոգի  Եկած Է Մայր Հայաստան:

Երիտասարդները Կ’այցելեն Հայաստանի Գրեթէ Բոլոր Պատմամշակութային Վայրերը` Էջմիածին, Սարդարապատ, Տաթեւ, Սեւանայ Լիճ, Գառնի, Գեղարդ Եւ Այլուր:

Բոլորը Մէկ Փափաք Ունին` Բացայայտել Հայրենիքի Ամէն  Անկիւն, Հիանալ Գեղատեսիլ Բնութեամբ Եւ Վայելել Հայ Ժողովուրդի Ջերմ Ընդունելութիւնը:

«Ծրագիրը Կեանքի Կոչելով` Մեր Գլխաւոր Նպատակն Է Աշխարհասփիւռ Հայ Երիտասարդներուն Հնարաւորութիւն Տալ Մօտիկէն Ծանօթանալու Իրենց Հայրենիքին: Անոնց Մեծ Մասը Հայաստանի Մասին Տեղեկութիւններ  Ստացած Է Միայն Ընթերցանութեան Կամ Համացանցի Միջոցով, Իսկ Հիմա Անոնք Հայրենիքի «Քաղցրութիւնը» Կրնան Զգալ Արդէն Իրականութեան Մէջ: Միանշանակ Կրնամ Ըսել, Որ Անոնք, Այցելելով Հայաստան, Կը Կապուին Երկրին Եւ Դարձեալ Վերադառնալու Փափաք Կը Յայտնեն»,-Տեղեկացուց Միրիամ Պօղոսեան:

Այս Տարուան Ճամփորդութեան «Առանցքը», Անշուշտ, Եղած Է Հայոց Ցեղասպանութեան 100-Րդ Տարելիցը. Երիտասարդները Այցելած Են Ծիծեռնակաբերդ, Գլուխ Խոնարհած Եւ Յարգանքի Տուրք Մատուցած Սրբադասուած Նահատակներու Յիշատակին: Իսկ Հայոց Ցեղասպանութեան Թանգարան-Հիմնարկին Մէջ, Միրիամ Պօղոսեանի Խօսքերով, Աշակերտները Ծանօթանալով Հայոց Ցեղասպանութեան Մասին Վկայող Փաստագրական Լուսանկարներուն Եւ Տեսաֆիլմերուն` Շատ  Ազդուած  Եւ Տխրած Են. Անոնց Մօտ Յուզումը Ակնյայտ  Եղած Է:

Արժանթինահայ Երիտասարդներու Խումբէն  Երկու Աղջիկներ` Վիքինիան Եւ Վիքթորիան, «Հայերն Այսօրի» Հետ Կիսուած Են Հայաստան Կատարած Իրենց Տպաւորութիւններով:

 Վիքինիա Թեւոսեան– Մենք Ամբողջ Դասարանով Մէկ Տարի Շարունակ Մեծ Ուրախութեամբ  Մասնակցած Ենք  Այս Ծրագիրին: Այն Միտքը, Որ Ամրան Հայաստան Պիտի Գանք, Մեզի Կ’օգնէր Աւելի Ժրաջան  Աշխատելու: Այս Օրերուն Ընթացքին Անմոռանալի Պահեր Ունեցայ: Երբ Կը Մտնեմ Հայաստան, Կը Սկսիմ Միանգամէն Արտասուիլ: Շատ Կ’ափսոսամ, Որ Հարազատներէս Եւ Հայրենիքէս Այդքան Հեռու Կը Գտնուիմ, Շատ Կը Կարօտնամ

Վիքթորիա Գէորգեան – Ես Հայաստան  Ծնած Եմ, Փոքր Էի, Երբ Ընտանիքով Տեղափոխուեցանք Արժանթին: Անցեալ Տարուան Յունիս Ամիսէն Սկսած Ենք Աշխատիլ «Ճաշարանին Մէջ», Համախմբուած Կը Կատարէինք Բոլոր Աշխատանքները: Շատ Շնորհակալ Ենք Մեր Ծնողներուն, Որ Մեզի Օգնած Են Ծրագիրի  Ծիրէն Ներս: Վերջին Այցելութենէս Յետոյ Հայաստան Շատ Փոխուած Է Ինծի Համար, Աւելի Բարեկարգ Եւ Գեղեցիկ  Դարձած Է: Ընկերներուս Հետ Կրցանք Տեսնել Հայաստանի Տեսարժան Վայրերը, Իսկ Այստեղ Անցուցած Օրերս  Երկար Տարիներ  Պիտի Յիշեմ:

Նշենք, Որ Արդէն Սկսած Է 2016 Թուականի Ծրագիրի Աշխատանքները: Արժանթինահայ Աշակերտներու  Առաջին Հիւրը Եղած Է Արժանթինի Մէջ Ֆրանսայի Արտակարգ Եւ Լիազօր Դեսպան Խուան Մանուէլ Քասան: Պարոն Դեսպանը Արժանթինի ՀԲԸՄ-Ի Վարչութեան Անդամներուն Հետ Մասնակցած Է Հայկական Տարբեր Ճաշատեսակները Համտեսելու Արարողութեան:

Ի Դէպ, Խուան Մանուէլ Քասան Շատ Հաւնած Է Հայկական Ուտեստները, Որոնք Մեծ Ախորժակով  Համտեսած Եւ Գոհունակութեան Խօսքեր Ըսած Է:

Թուրքիոյ մէջ խորհրդարանական ընտրութիւններէն առաջ որոշ գործիչներու յայտարարութիւնները «Քամփ Արմէն» որբանոցը հայ համայնքին վերադարձնելու մասին ընդամէնը մարդոց մոլորեցնելու նպատակ կը հետապնդէին: Ատոր մասին ըստ News.am-ի`  Օգոստոս 7-ին Երեւանի մէջ տեղի ունեցած ասուլիսին յայտարարած է «Նոր Զարթօնք» կազմակերպութեան համանախագահ Անոյշ Կազան Ասատրեան:

Ան պատմած է, որ «Քամփ Արմէն» որբանոցի տարածքը գնուած է Հայ բողոքական եկեղեցւոյ «Կետիկփաշա» հիմնադրամին կողմէ 1962 թ.ի  Նոյեմբեր 15-ին: «Որբանոցի շէնքը կառուցուած է երեք ամսուան ընթացքին` 8-12 տարեկան երեխաներու ջանքերով: Ինչպէս կ’ըսէր Հրանդ Տինքը, որբ եւ աղքատ երեխաները նախ իրենց համար տուն կառուցեցին, իսկ յետոյ`  ամբողջ քաղաքակրթութիւն մը: Որբանոցի քանդման աշխատանքները, որոնք սկսած էին Մայիս 6-ին, դադրեցուեցան Տուզլայի ժողովրդավար բնակիչներու,  շարք մը քաղաքական կուսակցութիւններու եւ հասարակական կազմակերպութիւններու ջանքերով,- նշած է Անոյշ Կազան Ասատրեան: Ներկայիս,-շարունակած է ան,- աւելի քան 1500 երեխայի ջանքերով կառուցուած որբանոցը, որուն ամէն քարը, ամէն ծառը հայ մանուկներու հմուտ ձեռքերու արդիւնքն է, կանգնած է քանդող մեքենաներուն դէմ-յանդիման»:

Յունահայ համայնքի ներկայացուցիչները երկրի կրթութեան եւ կրօնի հարցերով նախարարի տեղակալ Թասուս Կուրակիսի հետ քննարկած են հայկական դպրոցներուն մէջ հայ ուսուցիչներուն պետական պիւտճէյէն աշխատավարձ տրամադրելու եւ դպրոցներուն առջեւ ծառացած այլ կենսական խնդիրները:

«Արմէնփրէս»­-ի հետ զրոյցին համայնքէն ըսին, որ Կուրակիսը շեշտած է, որ նախարարութիւնը պատրաստակամ է հոգալու հայկական դպրոցներու կարիքները, սակայն երկրէն ներս տնտեսական ճգնաժամի պայմաններուն մէջ շատ դպրոցներու մէջ կրճատուած է ուսուցիչներու թիւը, ու այժմ նախարարութիւնը դժուար կացութեան մէջ է: Փոխնախարարը շեշտած է, որ Յունաստանի եւ ԵՄ­ի միջեւ ընթացող բանակցութիւններու հետեւանքով մինչեւ օրս հազարաւոր ուսուցիչներու աշխատավարձը վճարուած չէ, եւ հարցը օդին մէջ է:

Կողմերը որոշած են անընդհատ կապի մէջ մնալ, որպէսզի խնդիրին տրուի լուծում մինչեւ նոր ուսումնական տարուան մեկնարկը: «Արմէնփրէս»­ը դեռեւս Յուլիս 4-­ին ներկայացուցած էր յունահայ համայնքի մտահոգութիւնը առ այն, որ տնտեսական խնդիրներու պատճառով հնարաւոր է կրճատուին նաեւ հայկական դպրոցներուն տրամադրուելիք ֆինանսական յատկացումները: Տասնամեակներ շարունակ դպրոցներու մէջ հայերէնի ուսուցիչները իրենց աշխատավարձը ստացած են Յունաստանի կառավարութենէն, որուն շնորհիւ յունահայ դպրոցները կրցած են գոյատեւել, իսկ յունահայ երեխաները սորված են հայերէն: Այժմ երկրին մէջ համատարած կրճատումներու հետեւանքով համայնքէն ներս մտավախութիւն ունին, որ հայ ուսուցիչներու տրամադրուելիք գումարն ալ կը կրճատուի: