Հայաստանում սահմանադրական կարգի ապահովմանը սպառնացող վտանգի դեպքում արտակարգ դրություն հայտարարելու լիազորությունը երկրի նախագահի փոխարեն կվերապահվի կառավարությանը:  Հայաստանի Ազգային ժողովի պետական-իրավական և մարդու իրավունքների պաշտպանության մշտական հանձնաժողովը դրական եզրակացությամբ խորհրդարանի նստաշրջանի օրակարգում ընդգրկեց «Արտակարգ դրության իրավական ռեժիմի մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին օրենքի նախագիծը:

Հիմնական զեկուցող, ՀՀ ոստիկանության պետի տեղակալ Վարդան Եղիազարյանը հստակեցրեց, որ սահմանադրական բարեփոխումներից հետո ՀՀ նախագահի որոշ լիազորություններ փոխանցվել են պետական այլ մարմինների: «Մասնավորապես, նոր Սահմանադրության 120-րդ հոդվածի համաձայն` սահմանադրական կարգին սպառնացող անմիջական վտանգի դեպքում արտակարգ դրություն հայտարարելու լիազորությունը հանրապետության Նախագահի փոխարեն վերապահվում է կառավարությանը: Նշված դրույթը ուժի մեջ կմտնի հանրապետության նորընտիր Նախագահի կողմից պաշտոնն ստանձնելու օրը»,- «Արմենպրես»–ի փոխանցմամբ` մանրամասնեց Եղիազարյանը:

Նա հավելեց, որ ներկայացված նախագծի նպատակն է օրենքով ամրագրել կառավարության կողմից արտակարգ դրության հայտարարելու վերաբերյալ իրավակարգավորումները, ինչպես նաև հստակեցնել պետական այլ մարմինների դերը և լիազորությունները արտակարգ դրության իրավական ռեժիմի ապահովման գործում: «Մասնավորապես, նախագծով արտակարգ դրություն հայտարարելու, արտակարգ դրության դադարեցման, արտակարգ դրության տարածքում պետական կառավարման հատուկ մարմին ստեղծելու իրավասությունը վերապահվում է Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը»,- ընդգծեց Վարդան Եղիազարյանը:

Հանձնաժողովի անդամները միաձայն կողմ քվեարկեցին նախագծին դրական եզրակացություն տալու հարցին:

Ազգային ժողովի պետական-իրավական և մարդու իրավունքների պաշտպանության մշտական հանձնաժողովը երկրորդ ընթերցմամբ հավանություն տվեց «Քաղաքական ապաստանի մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություն կատարելու մասին օրենքի նախագծին:

Հիմնական զեկուցող, ՀՀ տարածքային կառավարման և զարգացման նախարարի տեղակալ Վաչե  Տերտերյանը տեղեկացրեց, որ օրենքում փոփոխությունները պայմանավորված են սահմանադրական բարեփոխումներով, և քաղաքական ապաստան տրամադրելու հետ կապված լիազորությունները ՀՀ նախագահից փոխանցվում են կառավարության կողմից լիազորված մարմնին: «Բովանդակային առումով հիմնական փոփոխությունը սա է, և նաև մեկամսյա ժամկետը փոխարինել ենք եռամսյա ժամկետի այն պարագայում, երբ հայցողը դիմում է քաղաքական ապաստան ստանալու համար: Սա ընդհանուր եվրոպական վեկտորի մեջ է տեղավորվում, որպեսզի ավելի երկար ժամանակ լինի ավելի մանրամասն ուսումնասիրություններ անելու համար»,- «Արմենպրես»–ի փոխանցմամբ`ընդգծեց Տերտերյանը:

 Հանձնաժողովի անդամները նախագծի հետ կապված հարցեր և առաջարկություններ չունեին, ուստի հանձնաժողովի նախագահ Հրայր Թովմասյանը հարցը դրեց քվեարկության: Հանձնաժողովի բոլոր անդամները միաձայն կողմ քվեարկեցին, և նախագիծը դրական եզրակացությամբ ընդգրկվեց ԱԺ նստաշրջանի օրակարգում:

 Առաջնորդն իր շուրջը պետք է առաջնորդներ ստեղծի, ոչ թե հետևորդներ: Դա հաջողակ առաջնորդի ամենամեծ տարբերանշանն է: «Արմենպրես»-ը ներկայացնում է ՀՀ պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանի «Առաջնորդությունը հանրային հատվածում» թեմայով հանրային դասախոսության առավել ուշագրավ հատվածները:

Հանրային առաջնորդության երեք կարևոր բաղադրիչ Վիգեն Սարգսյանից

Առաջին` գիտակցումը, որ դու չունես «քո հանրություն» և «ոչ քո հանրություն», այլ ունես մեկ ամբողջական հանրություն, որին պատասխանատու ես քո յուրաքանչյուր քայլի համար: Երկրորդ՝ դու չունես շքեղություն կայացնելու որոշումներ, որոնք կարելի է իրականացնել, կարելի է և չիրականացնել. քո կայացրած որոշումները պարտադիր են իրականացման համար, որովհետև ստանում են օրենքի ուժ: Երրորդ՝ պարտավոր ես ունենալ հետադարձ կապի արդյունավետ մեխանիզմ՝ հասկանալու քո գործունեության արդյունավետությունն ու քո առաջարկած քաղաքականության մեջ հնարավոր դրական ու բացասական ազդեցությունները:

Բոլոր առաջնորդներին բնորոշ երեք կարողություն

Տեսլական, որը համոզիչ է ու կարող է մարդկանց տրամադրել ստեղծագործ աշխատանքի:

Հսկայական աշխատունակություն, ոչ թե աշխատասիրություն, այլ կարողություն այդ աշխատասիրությունը կյանքում իրականացնելու, որովհետև դա հսկայական ծավալ ու բեռ է:

Հսկայական համբերություն. հանրության այն հատվածը, ով քեզ քվե չի տվել, ևս քոնն է ու դա պահանջում է համբերություն այդ հատվածի ներգրավումն արդյունավետ դարձնելու համար:

Առաջնորդությունը կենսաձև է

Առաջնորդությունն աշխատանք չէ, չկա աշխատանքային ժամ, երբ դու առաջնորդ ես, և ժամ, որից հետո ազատ ես ու կարող ես ապրել քո պատկերացրած կյանքով: Առաջնորդությունը կենսակերպ է` քո միտքը, խոսքն ու գործը պետք է իրարից բխեն:

Հաջողության բանաձևը երջանկության բանաձևն է

Պետք է սիրես այն, ինչ անում ես, պետք է այն անես մեծ նվիրումով, անվերապահ տալով քո ժամանակը և միշտ ներս թողնես հնարավորությունները: Մարդու կյանքը լի է հնարավորություններով. ամեն օր, ամեն վայրկյան մեր առջև մի նոր հնարավորություն է բացվում, դրանց մի մասը մենք տեսնում ենք, մի մասը` ոչ: Երբ դու նկատում ես այդ հնարավորությունը և քո կես կամ մեկ քայլն անցնում այդ հնարավորությանն ընդառաջ, դու անպայման հաջողում ես:

Ինձ համար մեծ պատիվ է միշտ եղել, որ ես մեր պետության ձևավորման առաջին տարիներից առիթ եմ ստացել իմ ծառայությունը բերել պետությանը: Դա իրոք բացառիկ ու պատմական հնարավորություն է մասնակից լինել քո պետության կերտմանը: Մենք կարող ենք նեղանալ պետությունից, կարող ենք համարել, որ պետությունը բավարար չի վերադարձնում մեր աշխատանքի, ջանքերի դիմաց, բայց դա անիմաստ գործ է: Պետությունն այն է, ինչ մենք ստեղծում ենք ամեն մեկս մեր տեղում: Դրա համար պարտադիր չէ լինել պետական սեկտորում, հանրային հատվածում ևս կարելի է անել աշխատանք, որը պետության համար ունի բացառիկ նշանակություն:

1998 թվականին ես Ազգային ժողովի նախագահի խորհրդականն էի, այդ ժամանակ արտասահման մեկնելու և ուսումս շարունակելու հնարավորություն ստեղծվեց: Ես մտածում էի՝ ճիշտ բան եմ անո՞ւմ, թե ոչ, որովհետև մարդիկ գնում-սովորում են, որ հետո գան ԱԺ նախագահի խորհրդական լինեն, ես, խորհրդական լինելով, ինչու եմ թողնում ու գնում երկու տարով մագիստրատուրա սովորելու: Բայց հետո պարզվեց, որ դա ոչ միայն շատ օգտակար էր, այլ գրեթե կանխորոշիչ իմ հետագա հաջողությունների համար:

Անհաջողության մասին հորինված պատմությունը

Ես կարծում եմ` հաջողությունը բոլորի համար միշտ կա, ուղղակի պետք է փորձել բոլոր բաց դռները ու անպայման գտնել ճանապարհները, որ տանում են հաջողության: Ես չեմ կարող նշել մի անհաջողություն, որը չափազանց մեծ դեր է խաղացել իմ կյանքում: Իհարկե, եղել են բազմաթիվ փորձություններ, դժվարություններ, ու, եթե չեմ սխալվում Միացյալ Նահանգներ բուհ ընդունվելիս էսսեներից մեկը պետք է գրեի հենց այդ թեմայով` «Ձեր որ անհաջողությունից եք մեծ բան սովորել»: Ես հորինեցի ու անհաջողության մասին պատմություն գրեցի, որովհետև արժանի տապալում չէի հիշում, որը կարող էր ինձ ճանապարհ հարթել դեպի Ֆլեթչերի Իրավունքի ու դիվանագիտության դպրոց:

«Հաջողության բանաձև» նախագիծն իրականացվում է «Այբ» կրթական հիմնադրամի և «Երևան Փրոդաքշնսի»  նախաձեռնությամբ: Նախագծի նպատակն է հաջողված տարբեր պատմությունների միջոցով երիտասարդներին հավատ  ներշնչել սեփական ուժերի, կարողությունների հանդեպ, օգնել խորհուրդներով և ուղղորդել իրականպատմությունների  օրինակներով:

 «Տղաներ, որ ելան մարտի» նախագծի շրջանակներում«Արմենպրես»-ը ներկայացնում է ապրիլյան քառօրյա պատերազմի մասնակից Ռուբեն Առաքելյանի պատմությունը։ 

Ռուբենի հետ «հանդիպեցինք» համացանցում, քանի որ նա ժամանակավորապես հաստատվել է Գերմանիայում։ Շատ անմիջական, բարի և պարզ, ինչպես նաև քչախոս երիտասարդ է։ Հարցերիս շատ լակոնիկ պատասխաններ էր տալիս, բայց դրանցում երևում էին նրա նպատակասլացությունն ու զսպվածությունը։ 
Ունի բազմաթիվ նախասիրություններ՝ սիրում է երգեր լսել, կինո դիտել, կարդալ, ընկերների և հարազատների հետ շփվել ինտերնետի միջոցով։ 
Դպրոց է հաճախել մինչև 9-րդ դասարան, ապա ընդունվել է արհեստագործական ուսումնարան. «Դպրոցից հետո սովորել եմ արհեստագործական ուսումնարանում՝ փայտամշակման բաժնում։ 3 տարի սովորել եմ այնտեղ և ավարտելուց հետո զորակոչվել բանակ։ Դեռ ուսումս շարունակելու պլաններ չունեմ»։ 
Բանակ գնալուց առաջ՝ սիրողական մակարդակով, զբաղվել է հունահռոմեական ըմբշամարտով։   
Ինչպես բոլոր մարդիկ, Ռուբենն էլ հեռանկարային նպատակներ ուներ իր առջև դրած, բայց ինչպես ինքն է ասում, ապրիլյան պատերազմն իր կյանքի ընթացքն ամբողջությամբ փոխեց։ 
«2016 թվականի ապրիլ ամսվա դեպքերն իմ կյանքը լիովին փոխեցին։ Հիմա երազանքներս ու նպատակներս այլ են՝ ցանկանում եմ շուտ բուժվել, ոտքի կանգնել և վերադառնալ Հայաստան»,- պատմում էր Ռուբենն, ով ապրիլյան քառօրյա պատերազմի ժամանակ ողնուղեղային վիրավորում էր ստացել։ Նա այդքան էլ շատ չի սիրում պատմել այդ դեպքերի մասին, ուղղակի ցանկանում է, որպեսզի խաղաղություն լինի և հայ ազգն այլևս պատերազմ չտեսնի։ 
Ապրիլի 7-ին շարքային Ռուբեն Առաքելյանը, ով դեռ 9 ամսվա զինծառայող էր, Թալիշում ստացել էր ողնուղեղային վիրավորում և դիրքերից տեղափոխվել Երևանի «Էրեբունի» բժշկական կենտրոն։ Այսօր Ռուբենը բուժում է ստանում Գերմանիայի Բոն քաղաքում։ 
«Ներկա պահին միայն ձախ ձեռքս եմ շարժում։ Վիրահատություն դեռ չեմ ունեցել և դեռ պարզ չէ կլինի՞ ընդհանրապես վիրահատություն, թե ոչ։ Բժիշկներն էլ ասում են, որ ժամանակ է հարկավոր լիարժեք վերականգնվելու համար»,- ասում է մեր պատմության հերոսն ու ավելացնում, որ Հայաստան կվերադառնա, երբ ինքնուրույն լինի։ 

Լիլիթ Դեմուրյան

Ազգային ժողովի պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Կորյուն Նահապետյանն անընդունելի է համարում Հավաքական պայմանագրի կազմակերպության անդամ երկրի կողմից Ադրբեջանին զենք վաճառելը: «Արմենպրես»-ի հետ զրույցում, անդրադառնալով Բելառուսի կողմից Ադրբեջանին «Պոլոնեզ» հրթիռային համակարգեր վաճառելու հավանականությանը, Կորյուն Նահապետյանն ընդգծեց, որ Հայաստանի համար ցավալի է, որ ՀԱՊԿ անդամ երկիրը կարող է զենք վաճառել մի պետության, որը ագրեսիվ քաղաքականություն է իրականացնում նույն այդ կազմակերպության անդամ երկրի դեմ:

«Սա մենք պետք է փաստենք և սրա մասին պետք է բարձրաձայն խոսենք: Ադրբեջանը կարող է զենք ձեռք բերել տարբեր պետություններից, և որևէ պետություն ինքն է որոշում, թե ինչպիսի համագործակցություն իրականացնի մեկ այլ երկրի հետ, այդ թվում` ռազմատեխնիկական համագործակցության շրջանակներում»,- ասաց Նահապետյանը:

Պատգամավորը հավելեց`  եթե մենք ՀԱՊԿ շրջանակներում ունենք միասնական մոտեցում, և մեր շահերն անվտանգության ապահովման տեսանկյունից պետք է լինեն համընդհանուր, ապա հավաքական անվտանգության կազմակերպումը գերակա պետք է լինի կազմակերպության բոլոր անդամների համար: «Այդ իսկ պատճառով ես դա համարում եմ անընդունելի»,- եզրափակեց Կորյուն Նահապետյանը:

Բելառուսական և ադրբեջանական լրատվամիջոցները լուրեր են տարածել այն մասին, թե Ադրբեջանի և Բելառուսի նախագահները քննարկել են Բաքվին բելառուսական «Պոլոնեզ» հրթիռային համակարգերի մատակարարման հարցը: 

Հայկական հայրենասիրություն չի կարող գոյություն ունենալ առանց Նարեկացու ընկալման և պատկերացման, առանց ողջ աշխարհում քո ազգային ինքնության ու ժառանգության իմացության: Հայրենասիրությունն այսպես է մեկնաբանում ՀՀ պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանը:

«Հայրենասիրությունն իմ խորին համոզմամբ` ազգային ինքնության լիարժեք գիտակցումն է, որովհետև երբ հայրենասիրությունը չի հենվում քո երկրի, քո ժողովրդի, քո պատմության, քո արմատների խորը իմացության վրա, ուրեմն այն ավելի շատ ձև է, քան բովանդակություն: Այն պահանջում է ինքնաճանաչում ու ինքնագիտակցում, անընդհատ աշխատանք քո արմատները հասկանալու ու գնահատելու»,-«Արմենպրես»-ի փոխանցմամբ` ասաց նախարարը հանրային դասախոսության ժամանակ` պատասխանելով «Ի՞նչ է հայրենասիրությունը Ձեզ համար» հարցին:

Վիգեն Սարգսյանի խոսքով` սահմանափակ տարածքով ու փոքր բնակչությամբ Հայաստանը պետք է գիտակցի, որ համաշխարհային ժողովուրդ է, որն աշխարհի ամենատարբեր վայրերում թողել է իր կարևոր մասնիկը: «Խոսքը Երուսաղեմից մինչև Լիբանանի Զմառի վանքում պահվող մեր ժառանգությունն է, Սուրբ Ղազար կղզուց մինչև Միացյալ Նահանգների ազգային գրադարանում պահվող ժառանգությունն է: Այն ամենը, որ մեզ դարեր շարունակ սնել է ու դարձրել այնպիսին, ինչպիսին այսօր կանք»,-հավելեց նախարարը:

Նախարարի համար որքան զարմանալի, այնքան էլ օրինաչափ է, որ հայերը հայրենասեր եղել են նույնիսկ այն ժամանակ, երբ չեն ունեցել պետություն ու պետականություն: «Այն յուրահատուկ հայրենասիրություն է, դա նշանակում է, որ մեր սերն ու հավատարմությունն ավելին է, քան 29 հազար քառակուսի կիլոմետրն ու երեք միլիոն բնակչությունը»,-եզրափակեց նախարարը:

Վիգեն Սարգսյանի` «Առաջնորդությունը հանրային հատվածում» ելույթը կայացավ «Հաջողության բանաձև» նախագծի շրջանակում, որի նպատակն է հաջողության տարբեր պատմությունների միջոցով երիտասարդներին հավատ ներշնչել սեփական ուժերի, կարողությունների հանդեպ: