ՀԲԸՄ Յովակիմեան-Մանուկեան եւ Դարուհի Յակոբեան Վարժարաններու վաստակաշատ ուսուցչուհի՝ Օրդ. Յասմիկ Քիւրտեան իր ֆէյսպուքի էջին վրայ գրած է.
Բաւական անհանդարտ քունէ մը ետք, առտու կանուխ արթնցայ ցնցիչ լուր մը կարդալու։ Երեք օր առաջ կարդացած էի նախկին պաշտօնակցուհիիս՝ Վեհան Պետիրեանի մահուան լուրը, որ անակնկալ ու ցնցող էր ինծի համար։ Իսկ այսօր՝ Զարթօնքի մէջ լոյս տեսած գոյժը ուրիշ պաշտօնակցուհիի մը.. Շողիկ Աւետիքեան։
Անմիջապէս փոխադրուեցայ Դարուհիի բաժինի մեր ուսուցչարանը։ Երկար սեղանի մը երկու ծայրերը կը նստէինք։ Երբ երկուքս ալ դասապահ չէինք ունենար ու սենեակը լուռ էր, ընդհանրապէս սրբագրութեամբ կը զբաղէինք եւ շատ քիչ ընդհատումներով նիւթի մը մասին կը խօսէինք, լուրջ կամ թեթեւ։ Բայց ամենէն աւելի մեր լուռ զիրար հասկնալն էր երբ մեր նայուածքները կը հանդիպէին…
Հոգիդ լոյսերու մէջ մնայ, սիրելի Շողիկ…
Սիրելի Յակոբ ու հարազատներ, իմ խորազգաց ցաւակցութիւնները բոլորիդ։
