«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
«Իշխանափոխությունից մեկուկես տարի անց էլ ներկայիս իշխանությունները մնացել են «թավշյա հեղափոխության» «դոզայի» տակ։
Գոնե անցած տարի նորմալ էր համարվում, երբ վարչապետը կամ իշխանության ներկայացուցիչները միջազգային տարբեր ամբիոններից խոսում էին «թավշյա հեղափոխության» մասին, գործընկերներին տեղեկացնում, թե ինչպես կարողացան հաջողության հասնել, ինչ են պատրաստվում անել և այլն, սակայն ներկայումս կրկին այդ թեմայի վրա ծանրանալը կորցրել է իր ակտուալությունը։
Եվ այս առումով թվում էր, թե սեպտեմբերի վերջին ՄԱԿ-ի ամբիոնից Փաշինյանի ելույթը, որի ժամանակ նա ևս մեկ անգամ ընդգծեց իրենց հեղափոխության գերկարևորությունը և հաթաթաներ տվեց ընդդիմությանը, կլինի այդ մարտավարության վերջին ակորդը, քանի որ Հայաստանը բազմաթիվ կարևոր խնդիրներ և մարտահրավերներ ունի, որոնք կարելի է տարբեր ամբիոններից բարձրաձայնել։
Սակայն փորձը ցույց տվեց, որ իշխանությունը դրսում ներկայանալու օրակարգ չունի, այլ խրվել է ներքաղաքական զարգացումների սարդոստայնում. դատական իշխանության նկատմամբ ճնշումների, իրենց ընդդիմախոսներին ձերբակալելու, կալանավորելու միջոցով փորձում է էլ ավելի ամրապնդել իր դիրքերը։
Եվ դա է պատճառը, որ ԱՄՆ կատարած իր այցի ընթացքում վարչապետը որևէ լուրջ գործնական պայմանավորվածություն չկարողացավ ձեռք բերել, և դրա փոխարեն նրա ելույթները ավելի շատ նվիրված էին թավշյա հեղափոխության գովերգմանը և ընդդիմությանը սպառնալուն։
Լուրջ խնդիր է նաև այն, որ կառավարության և խորհրդարանի բարձրաստիճան պաշտոնյաները շարունակում են ընդօրինակել Փաշինյանի ելույթները, որի առանցքը պտտվում է միայն «թավշյա հեղափոխության» շուրջ։
ՀՀ բարձրաստիճան պաշտոնյաները ինչքան շատ ներքաղաքական խնդիրները բերեն միջազգային տարբեր հարթակներ, գովերգեն «թավշյա հեղափոխությունը» և «սևացնեն» ընդդիմությանը, առավել ևս՝ դատական համակարգը, այնքան միջազգային գործընկերները անլուրջ են վերաբերվելու նրանց, քանի որ այս գործելակերպը ցույց է տալու, որ իրենք միջազգային գործընկերների հետ հարաբերությունները գործնական հարթություն տեղափոխելու ուղղությամբ ծրագրեր չունեն և իրենց առաքելությունը, ըստ էության, ավարտված է»,-գրում է թերթը:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում
