Տատրեանի հարազատներուն
Զօրեան հիմնարկի ղեկավարութեան
Խոր ափսոսանք ապրեցանք լսելով մեծանուն հայու, տաղանդաշատ գիտնականի, եզակի ցեղասպանագէտներէն մէկուն Տատրեանի մահուան լուրը: Անոր կորուստը մեծ ցաւ է ոչ միայն հարազատներուն, բարեկամներուն, Զօրեանականներուն, այլ ողջ հայ ժողովուրդի, գիտական աշխարհի համար: Բոլորս կը սգանք եւ կը ցաւակցինք իրարու:
Իւրաքանչիւր հայ ակնածանքով, հպարտութեամբ կ’արտաբերէ տաղանդաւոր ու հռչակաւոր իր հայրենակիցի անունը, ան մեր դատի խօսափողն էր՝ ուղղուած միջազգային հանրութեան, Թուրքիային:
Տատրեանը իր ամբողջ գիտակցական կեանքը նուիրեց ցեղասպանութիւններու եւ յատկապէս հայոց ցեղասպանութեան պատճառներու հետազօտման խնդիրին:
Անոր բեղուն գրիչին կը պատկանին բազում գիրքեր, գիտական յօդուածներ, միջազգային ամենատարբեր համաժողովներու զեկուցումներ: Ան կրթած եւ պատրաստած է բազմաթիւ ցեղասպանագէտներ, առանց որոնց այսօր անհնար է պատկերացնել ցեղասպանագիտութեան զարգացումը:
Մեր ժողովուրդը հզօր է իր ներուժով, իր տաղանդաւոր հայորդիներով ու մրցունակ երիտասարդութեամբ:
Նախնեաց եւ կենդանի լեկենտներու, յատկապէս իրենց հայրենակիցներու օրինակները յաճախ վարակիչ կը դառնան իրենց համար ու զիրենք կը մղեն լաւ գործեր կատարելու եւ կը շարունակեն հպարտ հայ մնալ նաեւ Տատրեանի օրինակով:
Հայոց ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին նախապատրաստուելու ժամանակ Հայաստանն ու Սփիւռքը հազարաւոր ձեռնարկներ իրականացուցին եւ ինծի բախտ վիճակուեցաւ տարբեր համաժողովներու, քննարկումներու ժամանակ մօտէն ծանօթանալու մեր Մեծ հայրենակիցին, լսել զինք, ըմբոշխնել անոր վեհ ներկայութիւնը: Պարզ, մարդկային, առեւեւոյթ խաղաղ այս անձնաւորութեան մէջ կարծես խտացած, առնականացած էր հայ ժողովուրդի ցաւն ու պահանջատիրութիւնը: Անոր անունն ու գործը յաւէրժ կը մնայ հայոց պատմութեան մէջ, անոր կերպարը դաս եւ օրինակ է մեր երիտասարդութեան համար:
Ափսոս, հազար ափսոս, որ այեւս մեզ հետ չէ հայ դատի հզօր պաշտպանը, սակայն նոյնիսկ մահէն ետք ան իր ձգած ահռելի գիտական ժառանգութեամբ պիտի շարունակէ հայոց ցեղասպանութեան համար պայքարը:
Ցաւով՝
ՀՐԱՆՈՅՇ ՅԱԿՈԲԵԱՆ