«ԶԱՐԹՕՆՔ», ՊԷՅՐՈՒԹ –Հայաստանի Հանրապետութեան վարչապետ Նիկոլ Փաշինեան եզրափակիչ ելոյթով հանդէս եկած է ԱԺ-ի մէջ՝ ՀՀ կառավարութեան ծրագրի ներկայ ընթացքին եւ արդիւնքներուն մասին զեկոյցի քննարկումէն ետք: ՀՀ վարչապետի աշխատակազմի տեղեկատուութեան եւ հասարակայնութեան հետ կապերու վարչութենէն տրամադրած են ամբողջական ելոյթը, որմէ հատուած մը կը ներկայացնենք ստորեւ.
«Յարգելի՛ գործընկերներ,
Ցանկանում եմ շնորհակալութիւն յայտնել ձեզ քննարկումների համար, եւ թոյլ տուէք արձանագրել, որ իմ տպաւորութիւնները, ընդհանուր առմամբ, այս քննարկումներից հետեւեալն են. եթէ մի կէտը վերցնենք կառավարութեան ծրագրի քննարկումը եւ միւս կէտը վերցնենք այս զեկոյցի քննարկումը, մենք միասին, այնուամենայնիւ, նոր փուլ ենք թեւակոխում եւ սկսում ենք իսկապէս բովանդակային, երկարաժամկէտ, ռազմավարական քննարկումների ոճով աշխատել, ինչը շատ լաւ է: Իհարկէ, բացի 1-2 դրուագից, որոնք այս մեր թեմայի քննարկման հետ կապ չունէին, ես շատ բարձր եմ գնահատում քննարկման որակը: Ձեր թոյլտուութեամբ ես պատգամաւորների եւ խմբակցութիւնների բարձրացրած մի քանի հարցերի անդրադառնամ:
Առաջինը՝ պարոն Մելքումեան, շատ կարեւոր հարց էք առաջ քաշում, թէ, ի վերջոյ, այդ հարցը կախուած է՝ ո՞վ պէտք է ֆինանսաւորի տնտեսական յեղափոխութիւնը: Իմ կարծիքով՝ այդ հարցը մի պատասխան չունի, այսինքն՝ մենք ֆինանսական մի աղբիւր պէտք է չգտնենք: Բայց ես ուզում եմ միւս կողմից ասել, որ, իմ կարծիքով, ֆինանսաւորման կարեւոր աղբիւրներից մէկը մեր բանկային համակարգը պէտք է լինի: Եւ այս է պատճառը: Նոյնիսկ հիմա մեր հասցէին մեղադրանքներ են հնչում, որ մենք այսպէս ասած, բանկային լոպպիզմի հետ շատ ենք առնչուում, եւ բանկերը լոպպինկ անելու շատ հնարաւորութիւն ունեն: Իրականում այդ պրոցեսի սերտ համագործակցութեան նախաձեռնողը մենք ենք, որովհետեւ մենք անընդհատ բանկային համակարգի առաջ խնդիր ենք դնում, որ իրենք պէտք է այս պրոցեսները ֆինանսաւորեն եւ ֆինանսական միջոցները դարձնեն աւելի մատչելի: Եւ նաեւ հաշուի առնելով Կենտրոնական բանկի մասնագիտական կարողութիւնները՝ իրենք նաեւ քաղաքացիների ֆինանսական գրագիտութիւնը բարձրացնելու ծրագրերին փորձաքննական միջամտութիւն անելու իմաստով պէտք է առաւել ներգրաւուած լինեն: Անկեղծ ասած, ես դեռեւս որեւէ նեգատիւ բան այս համագործակցութեան մէջ չեմ տեսնում եւ ուզում եմ հաւաստիացնել որ մենք որեւէ լոպպինկի տրուող չենք, դա՝ հաստատ:
Յաջորդը՝ պետական պարտքի հետ կապուած խնդիրը, որն էլի Դուք բարձրացրեցիք, չափազանց կարեւոր խնդիր է: Տեսէք, մենք ուզում ենք, ունենք եւ Եւրամիութեանը ներկայացրել ենք, ըստ էութեան, 13 նախագիծ, որոնց մի մասը կարելի է մեկանախագիծ անուանել: Մեր միջազգային գործընկերները պատրաստ են մասնակցել այդ նախագծերի իրականացմանը, բայց իրենք էլի շատ տրամաբանական բան են ասում. ասում են, որ դուք էլ պէտք է գումար դնէք, որովհետեւ դժուար է պատկերացնել, որ որեւէ միջազգային կազմակերպութիւն գայ մի ծրագիր մի երկրում 100 տոկոսով իրականացնի, օրինակ, ջրամբարաշինութեան ծրագիրը կամ ենթակառուցուածքների զարգացման ծրագիրը 100 տոկոսով ֆինանսաւորի: Այո, այս հարցը մեր օրակարգում կայ, մեր պետական պարտքի քաղաքականութիւնը, բայց, միւս կողմից, տեսէք, երբ մենք ստուերի դէմ ակտիւ պայքար տանենք, իսկ ասենք, օրինակ, Արժոյթի միջազգային հիմնադրամի փորձագէտներ կան, որոնք գտնում են, որ Հայաստանում մինչեւ 50, նոյնիսկ 60 տոկոս ստուեր կայ: Եթէ մենք ստուերի դէմ պայքար տանենք, մեր ՀՆԱ մակարդակը նաեւ տնտեսութիւնը որոշակի աճ ունենայ, մենք կարող ենք այդ 60 տոկոս պետական պարտքի սահմանափակման մէջ, այսինքն՝ որ ՀՆԱ-ն մեծանայ, ՀՆԱ-ի 60 տոկոսն էլ կը մեծանայ, եւ մեր եղած պարտքն այդ 60 տոկոսի շեմից կիջնի, եւ մենք այդտեղ մանիովրի դաշտ կունենանք: Բայց, հնարաւոր է, նաեւ այսպէս չլինի, եւ մենք այստեղ պէտք է մտածենք՝ մենք պատրաստ ենք օրէնքի այդ շեմը բարձրացնենք 10 տոկոսով, օրինակ, դարձնել 70 տոկոս: Սա հարց է, որը մենք միասին պէտք է քննարկենք եւ որոշում կայացնենք, որն իրականում ռազմավարական հարց է: Սա կուսակցական հարց չէ, կառավարութեան հարց չէ, որովհետեւ ամէն յաջորդ կառավարութիւն պէտք է սրա հետեւանքների պատասխանատուութիւնը կրի եւ մենք բոլորս իրար հետ:
Յաջորդ խնդիրը՝ պարոն Կարապետեանն առաջարկեց, որ խորհուրդ ստեղծուի. ես այսօր իմ խորհրդական Մեսրոպ Առաքելեանից նամակ եմ ստացել, որ տնտեսագիտական հանրութեան ներկայացուցիչներն ուզում են հանդիպել եւ ինստիտուցիոնալ դարձնել այդ շփումը: Ես յանձնարարել եմ, որ կազմակերպեն, Դուք էլ կարող էք միանալ, մեծ հաճոյքով: Ընդհանրապէս եթէ նկատել էք, ցանկացած քննարկում մեզ համար շատ կարեւոր է, նաեւ այդ հարցը, որ պարոն Բագրատեանն ասում է՝ մի ժամանակ ասում էին, որ կիսուի ժողովրդի հետ, հիմա ասում են՝ փոխանակ գործով զբաղուի, ելոյթ է ունենում, խօսում է: Ես ուզում եմ Ձեզ մի բան ասել, որ մեր երկրի մեծագոյն համակարգային պրոբլեմներից մէկը երկար ժամանակ եղել է այն, որ խօսքի արժէքը թերագնահատուել է: Ի վերջոյ, Աստուածաշնչեան ճշմարտութիւն է, որ ի սկզբանէ խօսքն էր: Ես երէկ «Օրբելի» կենտրոնի բացման արարողութեան ժամանակ էլ ասեցի հետեւեալը, որ մենք ֆիզիքապէս որեւէ գործողութիւն չենք կարող անել, եթէ նախ այդ գործողութիւնը մեր մտքում չենք արել: Մենք ֆիզիքապէս որեւէ ուղղութեամբ չենք կարող շարժուել, եթէ նախ այդ գործողութիւնը մտքում չենք արել՝ պայմանով, որ եթէ մենք ուզում ենք, որ մեր գործողութիւնները լինեն գիտակցուած եւ ուզում ենք, որ մենք կառավարենք մեր գործողութիւնները, այսինքն՝ ոչ թէ մեզ այստեղից այնտեղ գցեն, այլ մենք յայտնուենք այն տեղերում, որտեղ մենք ուզում ենք յայտնուել…»:
