Յարգելի Պրն. Ս. Յակոբեան,
Ամուսինս՝ Մարտիրոս Ա. Ճանճանեանը, եւ ես՝ Հերմինէ Հաճինեան Ճանճանեանս, կ’ուզենք մեր ջերմ շնորհակալութիւնները յայտնել ձեզի, ինչպէս նաեւ շնորհաւորել ձեզ «Զարթօնք»-ի այս գեղեցիկ յաւելուածին համար՝ լոյս տեսած մեր քրոջ՝ Անժէլ Ճանճանեանի մահուան քառասունքին առիթով:
Թէեւ իր վերջին տարիները բաւական դժուար էին, սակայն իր յիշատակը անթառամ պիտի մնայ բոլորին սիրտերուն մէջ, ան պիտի շարունակէ ապրիլ իր բազմաթիւ աշակերտներուն անմնացորդ սիրով ու յարգանքով, որոնց կեանքին վրայ ան բարերար ազդեցութիւն ունեցած է: Իր աշակերտներուն եւ գործընկերներուն վկայութիւնները ինքնին կ’ապացուցեն այդ մէկը: Իսկ այդ բոլոր գրութիւնները հաւաքելու համար ի գործ դրած ձեր ջանքերը արժանի են ամէն գնահատանքի:
Կ’ուզեմ օգտագործել այս առիթը լաւագոյնը մաղթելու ձեզի:
Մնամ ձերդ՝
Հերմինէ (Մոնթրէալ)
