Յունուարի 5-ին մեր Տիրոջ Յիսուս Քրիստոսի Սուրբ Ծննդեան եւ Աստուածյայտնութեան բերկրալի տօնի նախատօնակի առիթով, հանդիսապետութեամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, Միածնաէջ Մայր Տաճարում մատուցուեց Ճրագալոյցի Ս. Պատարագ:
Պատարագիչն էր Մայր Աթոռի դիւանապետ Գերաշնորհ Տ. Արշակ եպիսկոպոս Խաչատրեանը: Մինչ Ս. Պատարագի սկսուելը կատարուեց Երեկոյեան ժամերգութիւն, այնուհետեւ ընթերցուեցին սուրբգրային տարբեր հատուածներ, որից յետոյ Մայր Աթոռի չորս միաբան սարկաւագներ ընթերցեցին Դանիէլի մարգարէութիւնը:
Ս. Պատարագի ընթացքում Արշակ Սրբազանն իր քարոզում անդրադարձաւ Ս. Ծննդեան խորհրդին։ «Փրկչի Սուրբ Ծնունդը մի իրադարձութիւն է, որ յեղաշրջեց մարդկութեան պատմութիւնը, իրադարձութիւն, որ ջերմացրեց սառած հոգիները, փշրեց քարացած սրտերը եւ բացեց հորիզոնը ապագայի՝ յոյսով լուսաւորուած ապագայի։
Այսօր մենք դառնում ենք հովիւներ, որ փառաբանում են Փրկչին, դառնում ենք Արեւելքից ճամփորդած իմաստուններ, որ երկրպագում են ու ընծաներ մատուցում Մանուկ Յիսուսին: Այսօր մենք հաղորդակցւում ենք Աստծոյ մարդեղութեան` զոհաբերութեան մեծագոյն խորհրդին։
Աստծոյ զոհաբերութիւնը մարդկանց համար սկսւում է ոչ թէ Գողգոթայից, այլ Սուրբ Ծնունդից։ Երեւակայութիւնն անգամ անզօր է Աստծոյ մարդեղութեան հրաշքի առջեւ։ Աստուած, որ աներեւոյթ է, դառնում է երեւելի: Աստուած, որ անսահման է, դառնում է սահմանաւոր: Տիեզերքը տեղաւորուել է հյուլէի մէջ, ծառը ամփոփուել` պտղի պատեանում։ Միթէ՞ հրաշք չէ սա, միթէ՞ կայ աւելի մեծ զոհաբերութիւն, քան մեծութիւնից կամաւորապէս փոքրանալը, բարձրութիւնից խոնարհուելը։
Մարդիկ միտք ու հոգի են մաշում, գիշերը ցերեկին խառնում վեր բարձրանալու, մեծութեան հասնելու, հասարակական դիրք ու ծառայողական առաջընթաց ունենալու, մինչդեռ Աստուած աներեւակայելի Իր բարձրութիւնից խոնարհւում է ու մարդկային մարմին զգենում։ Շատերի համար անհասկանալի է Քրիստոսի զոհաբերութեան խորհուրդը։ Մարդ, որ հնարամտութեան ու յաջողուածութեան արդիւնք է համարում ուրիշին զոհելը, նուաճելը, զաւթելը, կուտակելը, չի կարող հասկանալ զոհուելու, նուիրուելու եւ բաժանելու արժէքը», – նշեց Արշակ Սրբազանը:
Այնուհետեւ Սրբազան Հայրը, խօսելով մարդու հանդէպ Աստծոյ դրսեւորած սիրոյ մասին, ընգծեց, որ մարդկանց հանդէպ անսահման սէրն է, որ Աստծուն դարձրեց մարդ, երկնքից իջեցրեց երկիր, բարձրութիւնից խոնարհեցրեց, մեծութիւնից փոքրացրեց։ «Սէրն առանց զոհաբերութեան, միեւնոյնն է, թէ արեւն առանց ջերմութեան։ Զոհաբերութիւնը սիրոյ բովանդակութիւնն է, իմաստն ու ամբողջութիւնը։ Սիրել Աստծուն, սիրել Հայրենիքը, սիրել ընտանիքին կամ բարեկամին, առանց պատրաստ լինելու զոհուել նրանց համար՝ նշանակում է դատարկախօսութիւնը դարձնել մասնագիտութիւն, նշանակում է խօսել, անվերջ խօսել սիրոյ մասին, բայց չսիրել։ Սիրել, նշանակում է նուիրուել, սիրել, նշանակում է զոհուել, զրկուել, զիջել, չբարկանալ ու չնախանձել։ Սիրել այնպէս, ինչպէս Քրիստոս սիրեց, սիրել անմնացորդ ու անպայմանաւոր։ Աստուած չսիրեց մարդկանց նրա համար, որ նրանք կատարեալ էին ու զերծ թերութիւններից, այլ նրա համար, որ այդ սէրը փրկութիւն դառնայ նրանց համար եւ ազդու պատգամ սթափութեան եւ զգօնութեան՝ հրաժարուելու անօրինութիւններից ու ապականութիւններից։ Սիրեց, որ մարդիկ Իր օրինակով ձգտեն բարուն, լուսաւորին, ձգտեն սրբութեանն ու անապականութեանը», – ասաց Արշակ եպիսկոպոսը՝ յաւելելով, որ մարդկութեան առջեւ ծառացած խնդիրներն ու մարտահրաւէրները՝ թշուառութիւնը, աղքատութիւնը, գաղթականութիւնը, պատերազմները, ահաբեկչութիւնը, ծագել են սիրոյ ու զոհաբերութեան ոգու պակասից:
Դիմելով ներկայ հաւատացեալ ժողովրդին՝ պատարագիչ Սրբազանը յորդորեց հետեւել Տիրոջ օրինակին, ուժ առնել աստուածային Իր սիրուց։ «Մենք մի ժողովուրդ ենք, որ դարերով վկայել ենք մեր սէրը Աստծոյ եւ մարդկանց նկատմամբ, նախընտրել ենք զոհուել, քան թէ զոհել, նուիրուել, քան թէ նուէր ստանալ, եւ դա մեզ երբեք չի տկարացրել, այլ ընդհակառակը, դարձել է մեր գոյատեւման գրաւականն ու երաշխիքը։ Մեր սիրոյ մէջ երբեք կեղծիք խառնուած չի եղել, այլ այն շաղախուած է եղել զոհաբերութեամբ, խնամատարութեամբ ու սրտակցութեամբ։ Մեր երջակութիւնը մենք գտել ենք զոհաբերութեան ու նուիրաբերութեան մէջ», – ասաց նա:
Ս. Պատարագի աւարտին Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Հայրապետը, բարձրանալով Աւագ Սուրբ Խորան՝ վառեց Յիսուս Քրիստոսին խորհրդանշող մոմը, որպէսզի կենսատու լոյսը բաշխուի Մայր Տաճարում գտնուող հարիւրաւոր հաւատացեալներին:
Պատարագի արարողութիւնից յետոյ հոգեւորականների թափօրը Մայր Տաճարից ուղղուեց դէպի Հին Վեհարան, ուր կատարուեց Սուրբ Ծննդեան առաջին տնօրհնէքի արարողութիւնը:
Սուրբ Պատարագին ներկայ էին տօնի առիթով տարբեր երկրներից Հայաստան ժամանած Մայր Աթոռի բարերար հայորդիներ։
