*ՍԵՒԱԿ ՅԱԿՈԲԵԱՆ*
«Լիբանա՜ն… Երկինքէն Կտոր մը» կ՛երգէր լիբանանցի մեծ երգիչ Ուատիի Ալ Սաֆին:
Տեսէք վերի նկարին մէջ «Երկինքէն կտորի մը» տեսքը…:
Մինչ վերի նկարին տեսարանը կը կրկնուի Լիբանանի ամէն մէկ անկիւնին մէջ, տակաւին աղբի հարցին լուծումը ըստ երեւոյթին հեռու է իրականութիւն դառնալէ՝ հակառակ վերջին օրերու պատասխանատուներու խօսածներուն:
Լաւատեղեակ աղբիւրներ կը յայտնեն, որ ոչ մէկ իրական յառաջխաղացք կայ մինչեւ այսօր՝ ինչ կը վերաբերի աղբերու հարցի լուծման հաստատելով, որ ան տակաւին հեռու է՝ ի բացակայութիւն լուծումի քաղաքական որոշումին…:
Աղբերու հարցը լուծելու համար ալ քաղաքակա՜ն լուծում պէտք է եղեր…:
Ուրեմն ի՞նչ է այս աղբային քաղաքականութիւնը, եթէ ոչ Լիբանանը գետնէ գետին զարնել համաշխարհայնօրէն… մինչեւ որոշուած նպատակի մը իրականացումը, որ յստակ է, թէ երկիրին ու ժողովուրդին ի նպաստ չի կրնար ըլլալ։
Իսկ Լիբանանի պատասխանատուները աղբերու հարցի լուծման քաղաքական որոշումին կը սպասեն… նախագահ ընտրելու հարցին հետ։ Եւ այս խայտառակութիւնը կ՛երկարի ի վնաս լիբանանցիին հոգեկանին ու ֆիզիքականին…։
Ամօթ:
