Պատահաբար են Հանդիպում Կյանքում
Միշտ ել սիրածին պատահաբար են հանդիպում կյանքում,
Ու հրաժեշտ են տալիս սիրածին անհրաժեշտաբար:
Թե կուզես լռիր, թե կուզես ոռնա, թե կուզես ծամիր սեփական լեզուտ,
Թե կուզես խցկիր բերանտ բարձով, թե կուզես ոտքով հարվածիր բարձին,
Հավատացյալ ե՞ս, հայհոյիր Աստծուն,
Հավատացյալ չե՞ս, Աստծուն հավատա:
Թե կուզես ուզիր, ել չուզել իզուր,
Թե կուզես ուզիր, ել չապրել իզուր:
Ու եթե կուզե ապրելն այս է հենց
Եվ սերն իսկական հենց այս է վոր կա:
Պատահաբար են հանդիպում կյանքում,
Անհրաժեշտաբար հրաժեշտ տալիս:
Պարույր Սևակ
26.1.62 Երևան
Կողքի Նկար՝ MARAL PANOSSIAN
