ՍԵՒԱԿ ՅԱԿՈԲԵԱՆ
Երէկ երեկոյեան նշուեցաւ «Զարթօնք»-ի սերնդակից «Արարատ» օրաթերթի պատուաբեր 80-ամեակը:
Իր հիմնադրութենէն ի վեր «Արարատ» լիբանանահայ միւս թերթերուն շարքին միշտ ալ բարձրաձայնած է լիբանանահայութիւնը, սփիւռքահայութիւնը եւ հայրենիքը յուզող հարցեր եւ առանցքային խնդիրներ՝ հետամուտ ըլլալով անոնց լուծման:
80 տարիներ շարունակ «Արարատ» իր կուռ խմբագրականներով եւ յօդուածներով հանդիսացած է խօսքի ազատութեան ամրոցներէն մին:
80 տարուան անխափան երթի տարբեր հանգրուաններուն՝ «Արարատ»-ի ղեկին վրայ աներեր կանգնած եղած են մեր նախնիներու սերնդակից եւ իրենց գործին ու պատասխանատուութեան քաջ գիտակ խմբագիրներ եւ աշխատակիցներ, որոնց անդուլ աշխատանքին շնորհիւ թերթը հասած է մեր օրերուն:
«Արարատ» այս տարի, ինչպէս «Զարթօնք»ն ու զիրենք նախորդող «Ազդակ»-ը իրենց 80 եւ աւելի ամեակները կը բոլորէն, երբ Լիբանան կ՛ապրի տագնապալի օրեր: Երբ հայ ժողովուրդի թշնամին իր ոտնձգութիւններով տակաւին կը շարունակէ խախտել Հայաստանի եւ Արցախի անդորրը: Երբ մատաղ տարիքի մեր երիտասարդները կը շարունակեն անմահանալ եւ հերոսանալ մարտի դաշտերուն վրայ: Երբ Սփիւռքը իր լաւագոյն օրերը չապրիր: Երբ արեւմտահայերէնը կը նահանջէ: Երբ ընթերցասիրութիւնը արժէք մը չէ: Երբ տպագիրը մահամերձ է …:
Կը հաւատամ, որ պայմանները որքան որ բարդանան՝ մեր պայքարելու, դիմադրելու տրամադրութիւնն ալ այնքան պիտի բարձրանայ։ Անոնք, որոնք նուիրուած են այս պայքարին, քաջ գիտեն որ պատմութեան առջեւ իրենց պատասխանատուութիւնն է մնալ համախումբ, միասնական ու ներդաշնակ եւ չտարուիլ արհեստական գործօններէ, որոնք գետին կը պատրաստեն պառակտման։
«Արարատ»-ի սիրելի հարազատներ՝ տնօրէնուհի, գլխաւոր խմբագիր եւ աշխատակիցներ, Ձեզի կը մաղթեմ բեղմնաւոր գործունէութիւն եւ նորանոր ու վսեմ յաջողութիւններու բարի, կանաչ եւ բաց ճանապարհ դէպի աւելի եւս լուսաւոր հարիւրամեակ: