*ԹՈՐՈՍ ԹՈՐԱՆԵԱՆ*
«Թիւով 16 երիտասարդ երիտասարդուհիներ 2013ին, համախմբուելով Յարութ Գնդունիին շուրջ կը հիմնեն նոր թատերախումբ մը Պէյրութի մէջ, անուանելով Մհեր Մկրտիչեան: Անուն, որուն արժանի ըլլալ պէտք էր:
Լիբանանահայ գաղութը հարուստ եղած է իր թատերական խումբերով, մեզի յիշել տալով անունները արհեստավարժ բեմադրիչներու – Ճորճ Սարգիսեան, Վարուժան Խտըշեան, Պերճ Ֆազլեան, Գրիգոր Սաթամեան, Վաչէ Ատրունի, Մուշեղ Մուղալեան եւ ուրիշներ:
Ուրիշներու շարքին կը յիշենք Յարութ Գնդունիի անունը 70-90ական թուականներէն՝ երբ վերոյիշեալ անուններէն ոմանք արդէն բեմերու վրայ չեն:
Եւ ահա այսօր յոգնիլ եւ յուսահատիլ չգիտցող այս արհեստավարժ բեմադրիչն ու դերասանը բեմի վրայ է:
Իր իսկ 2013ին հիմնած Մհեր Մկրտիչեան թատերախումբը չաճապարեց բեմ բարձրացնել ու միայն տարի մը յետոյ՝ 2014ին բեմ մղեց այս խումբը երգիծական թատերախաղով մը.- Ռէյ Գունիի «Երկու Կին Մէկ Ամուսին» յորջորջեալ թատերախաղով:
Շատեր հրաշքներ կը սպասէին այս խումբէն, խումբ որուն մասնակիցներէն քիչեր բեմ ելլելու առիթներու ունեցած էին:
Այս խումբին բեմելին մասին մամուլը արձագանգեց թեր ու դէմ կարծիքներով, գնահատանքի բաժինով մը սակայն:
Յարութ Գնդունի արհեստավարժ բեմադրիչն ու դերասանը, ընդունեց սիրով թէ՛ քննադատութիւնը թէ՛ շնորհաւորանք ու խումբին վերագրուածները ի բարին դարձնելու համար լծուեցաւ ծանր աշխատանքի՝ խումբը մարզել անքուն գիշերներ անցնելով, իր շուրջ ունենալով 11 նուիրեալ հայորդիներ որոնցմէ ոմանք գրելու փորձեր ալ կ’ընեն: Թատրոնի իրա՛ւ սիրահարներ, որոնց համար ապրիլ կը նշանակէ՝ թատրոնի բեմ բարձրանալ գիտակցական ուժականութեամբ:
Արդի՞ւնք, 2015ի Մարտ 21 (կալա), 22, 27, 28 եւ 30ին Ակաթա Քրիսթիի «Անկոչ Հիւրը» բեմադրութիւնը:
Երբ Ակաթա Քրիսթի կ’ըսեն, մենք կը յիշենք, որ այս հեղինակը Հալէպի Օթէլ Պարոնի թերասին վրայ նստելով իր մէկ գործը հեղինակած է:
Հիմա 28 Մարտի երեկոյեան կը հասնինք Յակոբ Տէր Մելքոնեան թատերասրահ տեսնելու, ծանօթանալու համար «Անկոչ Հիւրը» ներկայացնողները:
Բեմին վրայ ականատեսը եղանք այս 16 հոգիներէն ութը դերասաններու: Չերեւցող նուիրեալները բեմին ետին էին:
Թատերգութեան նիւթը ոճիրի մը մասին էր եւ ահա ամբողջ երեւցող խումբը՝ ութը հոգի, կը փնտռէին գտնել ոճրագործը: Դժուարին աշխատանք, ոստիկանական ճարպիկութիւն, մինչեւ անգամ պետական փնտռտուք, խաբէութիւն, ինքնախաբութիւն, նոյնիսկ ձեւաւորուած մահ, զոր լաւագոյնս ներկայացուց խաղցոցղներէն թատրոնի փորձով հարուստ Յովակիմ Քէշիշեանը՝ մահացած մարդու համբերութիւն պահանջող դերով:
Հարուստ է թատերական այս խումբին ծրագիրը.- կապ հաստատել արաբական խումբերուն հետ, ինչ որ բարձրօրէն գնահատելի է երբ իրողութեան վերածուի: Ուժեղ կապի մէջ ըլլալ հայրենի խումբերու հետ, նոյնպէս ջերմապէս գնահատելի: Օտար խումբերու հետ եւս գործակցիլ:
Ու այս բոլորին հասնելու համար խումբը մղել բարձրորակ արուեստի:
Ահա այդ փորձին մէջ գտանք այս խումբը լեցուն սրահի մը առջեւ:
Գրեթէ անթերի պատրաստութիւն հոգեբանական ցնցիչ ապրումներու եւ վիճակներու յայտնութեամբ, ուր Սիմոն Եափուճեանը հանդէս եկաւ մերթ բարկաճայթ, մերթ քաղաքավարութեան օրէնքներով՝ կարենալ ծածկելով իր արարքը նոյնիսկ որպէս խաբեբայ:
Խումբին որպէս թէ խելագար ու հիւանդ դերասանը Վիգէն Քէօշկէրեանն էր, որ կրնանք ըսել լաւագոյնս կատարեց իր հիւանդի դերը՝ յաճախ ատրճանակ ցոյց տալով, ընդմիջումներով բայց յաճախակի բեմ գալով որպէս սարսափ տարածող:
Երբ աւարտին հարց տուի, թէ ինչո՞ւ չկրակեց, խնդալով պատասխանեց.- Արիւն թափել չէի ուզեր:
Սարինէ Խաչատուրեանը, որ կը ներկայացուէր որպէս ոճրագործ, նոյնպէս Յարութ Գնդունին որպէս կասկածելի, կրցան դիմել ինքնապաշտպանութեան:
Այտա Սրապոնեանը աւելի համբերատար, իսկ Քրիսթինա Սրապոնեանը որպէս թէեւ ջղագրգիռ բայց համարձակ տրամաբանող քննիչ, վճռականօրէն կրցաւ ըմբերանել իր դէմ հակաճառող Գնդունին:
Դալար Խաչատուրեանը բոլոր գաղտնիքները որպէս իմացողի հանդէս եկաւ յաճախ մեղմախօսութեամբ:
Խումբը հանդէս եկաւ կատարեալ հասկացողութեամբ: Բեմը յարմարաւէտ դասաւորում ունէր, նոյնպէս երաժշտութիւնը:
Քիչ մը բարձր էին ձայները. կատարուածը ճիգ մըն էր, ով որ կ’ամբաստանուէր որպէս ոճիրը իրագործող ինչպէս չդառնար բարկացայթ:
Ներկաները ծափողջոյններով դիմաւորեցին բեմադրիչն ու դերասանները:
Այս խումբը խոստումնալի է: Կը սպասենք նուաճումներ, շնորհաւորելով ինչ որ տուին, շեշտելով սպասուելիքը:
